Klasyka dramatu II WR/PO/KlasDram-L

W zakresie wiedzy absolwent:
- zna i interpretuje dramaty z różnych epok - K_W02, P7S_WG
- zna kanon światowego dramatu - K_W07, P7S_WG
- zna główne nurty w dramacie powszechnym - K_W08, P7S_WG
W zakresie umiejętności absolwent:
- potrafi analizować dramat w kontekście wiedzy o kulturze - K_U02, P7S_UW
- potrafi odnaleźć w klasycznych utworach dramatycznych treści aktualne dla współczesnego widza - K_U02, P7S_UW
- potrafi wykorzystać materiał klasycznego dramatu do rozwinięcia swojej osobowości artystycznej - K_U01, P7S_UW, P7S_UU; K_U06, P7S_UW
- potrafi wypowiadać się na temat dramatu - K_U17, P7S_UK
W zakresie kompetencji społecznych absolwent:
- jest gotów do rozwijania swojego dorobku zawodowego w dialogu z innymi twórcami - K_K03, P7S_KR, P7S_UO
- jest gotów do wykorzystania klasycznych tekstów dramatycznych we współczesnym życiu teatralnym - K_K06, P7S_KK

Pierwszy semestr kończy się zaliczeniem na ocenę, która wynika z:
- obecności na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze),
- wygłoszenia referatu,
- udziału w dyskusji.
Warunki zaliczenia drugiego semestru są takie same. Po spełnieniu tych warunków student zostaje dopuszczony do egzaminu ustnego, który odbędzie się w sesji letniej.

Lista lektur:
1. Podstawowe
Lope de Vega, Owcze źródło (wydanie dowolne).
Pedro Calderón de la Barca, Życie jest snem, przeł. J. M. Rymkiewicz (wydanie dowolne).
Pierre Corneille, Cyd (wydanie dowolne); Trzy rozprawy z 1660 r. [w:] O dramacie. Od Arystotelesa do Goethego, pod red. E. Udalskiej, Warszawa 1989.
Jean-Baptiste Racine, Fedra (wydanie dowolne)
Molier, Mizantrop (wydanie dowolne).
Carlo Goldoni, Sługa dwóch panów (wydanie dowolne).
Pierre de Marivaux, Igraszki trafu i miłości. Komedia w 3 aktach (wydanie dowolne).
Victor Hugo, przedmowa do Cromwella; Hernani (wydania dowolne).
Alfred de Musset, Nie igra się z miłością (wydanie dowolne).
Henrik Ibsen, Hedda Gabler [w:] tegoż, Dramaty wybrane, przeł. A. Marciniakówna, t. 2, Warszawa 2015..
August Strindberg, Panna Julia [w:] tegoż, Wybór dramatów, przeł. Z. Łanowski, wstępem poprzedził L. Sokół, Wrocław 1977.
Maurice Maeterlinck, Wnętrze (wydanie dowolne).
Alfred Jarry, Ubu król czyli Polacy (wydanie dowolne).
Oscar Wilde, Bądźmy poważni na serio (wydanie dowolne).
George Bernard Shaw, Pigmalion (wydanie dowolne).
Thomas Stearns Eliot, Mord w katedrze (wydanie dowolne).
Luigi Pirandello, Sześć postaci w poszukiwaniu autora (wydanie dowolne).
Eugene O’Neill, Zmierzch długiego dnia (wydanie dowolne)
Tennessee Williams, Szklana menażeria (wydanie dowolne)
Arthur Miller, Śmierć komiwojażera (wydanie dowolne)
Jean-Paul Sartre, Przy drzwiach zamkniętych (wydanie dowolne).
Albert Camus, Kaligula (wydanie dowolne).
Jean Genet, Pokojówki (wydanie dowolne).
Eugène Ionesco, Szaleństwo we dwoje [w:] tegoż, Teatr, t. 3, PIW, Warszawa 2021.
Samuel Beckett, Końcówka (wydanie dowolne).
Harold Pinter, Dozorca (wydanie dowolne).
Marguerite Duras, Savannah Bay [w:] Językowe światy. Antologia sztuk francuskich, red. M. Sugiera, A. Wierzchowska-Woźniak, Księgarnia Akademicka, t. 1, Kraków 2004.
Bernard-Marie Koltes, Roberto Zucco, przeł. P. Szymanowski, Dialog 1991, nr 11.
Sarah Kane, 4.48 Psychosis, przeł. K. Rozhin, tekst dostępny w zbiorach biblioteki Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, sygn. A. 1947, A. 1956, A. 1957, A. 1946.
2. Uzupełniające
A. Opracowania
P. Ackroyd, T. S. Eliot, przeł. K. Mazurek, Kraków 1996.
J. Adamski, Dramat i scena francuska wieku oświecenia, Warszawa 1953.
U. Aszyk, Lope de Vega i teatr hiszpański Złotego Wieku [w:] Lope de Vega, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach, Gdańsk 2008.
B. Baczyńska, Dramaturg w wielkim teatrze historii. Pedro Calderón de la Barca, Wrocław 2005.
B. Bałutowa, Dramat Bernarda Shaw, Wrocław 1957.
H. Béhar, Dada i surrealizm w teatrze, przeł. P. Szymanowski, Warszawa 1975.
F. Bluche, Życie codzienne we Francji Ludwika XIV, przeł. W. Bieńkowska, Warszawa 1990.
J. Błoński, M. Kędzierski, Samuel Beckett, Warszawa 1982.
R. Brandwajn, Corneille i jego Cyd. Szkice literackie i materiały, Warszawa 1968.
M. Budzowska, Fedra, czyli o etyce uczuć u Eurypidesa, Seneki i Racine’a, Warszawa 2013.
M. Carrouges, Machiny kawalerskie Alfreda Jarry, przeł. J. Gondowicz, “Literatura na świecie” 1997, nr 8-9.
A. Ceynowa, Dramat amerykański po II wojnie światowej [w:] Historia literatury amerykańskiej XX wieku, pod red. A. Solskiej, t. 2, Kraków 2003.
J. Chapelain, Poglądy Akademii na temat Cyda [w:] O dramacie. Od Arystotelesa do Goethego, pod red. E. Udalskiej, Warszawa 1989.
P. Chaunu, Cywilizacja wieku oświecenia, przeł. E. Bąkowska, Warszawa 1993.
O. Dobijanka-Witczakowa, Wstęp [w:] H. Ibsen, Wybór dramatów, przeł. J. Frühling, J. Giebułtowicz, t.1, Wrocław 1982.
J. Dygul, Metateatralność w dramaturgii Carla Goldoniego, Warszawa 2012.
J. Dygul, Wstęp [w:] C. Goldoni, Teatr komediowy, Gdańsk 2011.
M. Esslin, Pinter the Playwright, London 2007.
M. Esslin, The Theatre of the Absurd, New York 1961.
M. Esslin, Znaczenie absurdu, Wrocław1976.
A. Gasté, La Querelle du Cid, Rouen 1894.
M. Głowiński, Mity przebrane, Kraków 1990.
L. Goldmann, Tragiczna wizja świata w teatrze Racine’a [w:] Antologia współczesnej krytyki literackiej we Francji, oprac. W. Karpiński, Warszawa 1974.
Z. Greń, Mit i dramat T. S. Eliota, „Dialog” 1965, nr 4.
J. Heistein, Wstęp [w:] L. Pirandello, Wybór dramatów, Wrocław 1978.
M. Heydel, Obecność T. S. Eliota w literaturze polskiej, Wrocław 2002.
T. Kowzan, Scena francuska w latach 1830-1900 [w:] Z. Markiewicz, T. Siwert, Melpomena polska na paryskim bruku. Teatralia polskie we Francji w XIX wieku, Warszawa 1973.
J. Kozłowska, T. S. Eliot w polskiej kulturze teatralnej, Warszawa 2014.
A. Libera, Błogosławieństwo Becketta i inne wyznania literackie, Warszawa 2004.
A. Libera, Godot i jego cień, Kraków 2009.
A. Libera, J. Pyda, Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! Dialogi o dramatach Samuela Becketta, Kraków 2015.
„Literatura na świecie” – zeszyt monograficzny poświęcony S. Beckettowi: 1975, nr 5 (49).
L. Łopatyńska, Dramat i scena francuska XVI i XVII wieku, Warszawa 1954.
G. Matuszek, Naturalistyczne dramaty, Kraków 2008.
A. Marciniakówna, Od tłumaczki [w:] H. Ibsen, Dramaty wybrane, t. 1, Warszawa 2014.
Cz. Miłosz, Myśli o T. S. Eliocie [w:] tegoż, Prywatne obowiązki, Olsztyn 1990.
G. Mongrédien, Życie prywatne Moliera, przeł. I. Rogozińska, Warszawa 1977.
O dramacie: wybór źródeł do dziejów europejskich teorii dramatycznych, pod red. E. Udalskiej:
- t. 1: Od Arystotelesa do Goethego: poetyki, manifesty, komentarze, Warszawa 1989.
- t. 2: Od Hugo do Witkiewicza: poetyki, manifesty, komentarze, Warszawa 1993.
- t. 3: Od Sartre’a do Mrożka: poetyki, manifesty, komentarze, Warszawa 1997.
G. Poulet, Racine, poeta mrocznych jasności [w:] tegoż, Metamorfozy czasu, oprac. J. Błoński i M. Głowiński, Warszawa 1977.
H. Pearson, Oscar Wilde, Warszawa 1953.
Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. J. Deglera, t. 1-2, Wrocław 2003.
Przeciw konwencjom. Antologia tekstów o teatrze polskim i obcym od Antoine’a po czasy współczesne, 1887-1990, pod red. M. Fik, Warszawa 1995.
R. Przybylski, Brama bezczasu. „Mord w katedrze” T. S. Eliota [w:] tegoż, Wtajemniczenie w los. Szkice o dramatach, Warszawa 1985.
J.-J. Roubine, Introduction aux grandes théories du théâtre, Denver 1993.
L. Sokół, Wstęp [w:] A. Strindberg, Wybór dramatów, przeł. Z. Łanowski, Wrocław 1977.
R. Shattuck, Alfred Jarry, „Literatura na świecie” 1997, nr 8-9.
M. Sugiera, Potomkowie króla Ubu, Kraków 2011.
P. Surer, Współczesny teatr francuski. Inscenizatorzy i dramatopisarze, przeł. K. Jeżewski, Warszawa 1973.
M. Surma-Gawłowska, Komedia dell’arte, Kraków 2016.
Teorie współczesnego teatru, pod red. K. Puzyny (seria wydawnicza)
Ph. van Tieghem, Główne doktryny literackie we Francji. Od Plejady do surrealizmu, przeł. M. Wodzyńska, E. Maszewska, Warszawa 1971.
D. Welland, Miller: A Study of His Plays, London 1979.
T. Żeleński-Boy, Molier, Warszawa 1957.
B. Syntezy
J. Adamski, Historia literatury francuskiej: zarys, Wrocław 1989.
B. Baczyńska, Historia literatury hiszpańskiej, Warszawa 2014.
M. Berthold, Historia teatru, przeł. D. Żmij-Zielińska, Warszawa 1980.
K. Dybeł, B. Marczuk, J. Prokop, Historia literatury francuskiej, Warszawa 2005.
L. Eustachiewicz, Dramat europejski w latach 1887-1918, Warszawa 1993.
M. Gurgul, J. Miszalska, M. Surma-Gawłowska, Historia teatru i dramatu włoskiego od XIII do XXI wieku, Wrocław 2008.
J. Heistein, Historia literatury francuskiej: od początków do czasów najnowszych, Wrocław 1997.
Historia teatru, pod red. J. Russella Browna, przeł. H. Baltyn-Karpińska, Warszawa 2007.
G. Lanson, P. Tuffreau, Historia literatury francuskiej w zarysie, przeł. W. Bieńkowska, Warszawa 1971.
Le théâtre en France. Du Moyen Age à nos jours, pod red. J. de Jomaron, Paris 1992.
W. Lipoński, Dzieje kultury brytyjskiej, Warszawa 2006.
Literatura francuska, pod red. A. Adam, G. Lerminier, É. Morot-Sir, przeł. A. Żarska, J. Arnold-Ejsmond, t. 1-2, Warszawa 1974, 1980.
P. Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981.
A. Nicoll, Dzieje dramatu: od Ajschylosa do Anouilha, przeł. H. Krzeczkowski, W. Niepokólczycki, J. Nowacki, Warszawa 1983.
A. Nicoll, Dzieje teatru, przeł. A. Dębnicki, Warszawa 1977.
I. Przemecka, Dwieście lat dramatu amerykańskiego, Kraków 1996.
J. Ugniewska, H. Kralowa, Historia literatury włoskiej XX wieku, Warszawa 2001.
K. Żaboklicki, Historia literatury włoskiej, Warszawa 2008.