Teatr polski po 1989 roku WR/R/TrPol89-L

zaprezentowanie studentom najciekawszych poszukiwań formalnych i tematycznych polskiego teatru – indywidualnych i generacyjnych. Anatomia sukcesu nowego teatru po 1997 roku. Strategie reżyserskie i wizerunkowe polskich twórców teatralnych wciąż godne naśladowania lub całkowicie zapomniane. Teatr społeczeństwa głodnego i teatr społeczeństwa sytego. Nowa epoka – nowy repertuar. Jak teatr odpowiada na rzeczywistość?
Studenci otrzymają narzędzia do rozmowy o polskim teatrze, który był przed nimi, zapoznają się z repertuarem i wydarzeniami, którymi żyła kiedyś ich obecna publiczność. Znajomość olśnień scenicznych sprzed lat, przeżyć pokoleniowych innych generacji zawsze umożliwia dialog międzypokoleniowy. Powstaje wspólna platforma identyfikacji. Znajomość historii najnowszej polskiego teatru, wiedza, gdzie szukać wcześniejszych odpowiedzi na pytania, które ich dziś nurtują, umożliwi studentom nawiązanie nici porozumienia z dyrektorami, aktorami i widzami.