Dramaturgia szybkiego reagowania. Teatr faktu WR/DSRTF-Z
Pierwszy etap prac:
Skonstruowanie etiud i przygotowanie formy scenicznej opartej na jednej scenie z reportażu. 9 scen prezentowanych pod koniec czerwca w TCN AT.
adaptacje scenariuszowe, jak i konkretne pomyły realizacyjne, antenowe, powinny iść w kierunku poszukiwania nowej formy programu telewizyjnego.
Założenia realizacyjno - artystyczne.
Wybrany, konkretny reportaż opracowuje artystycznie i dramaturgicznie autor - REŻYSER.
Reportaż staje się punktem wyjścia, materią dokumentalną, którą obrabia reżyser (adaptator).
Ta obróbka - adaptacja - może być mniej lub bardziej wierna materii wyjściowej - czyli reportażu.
Można z reportażu wybrać jedną scenę, jeden dialog. Można potraktować reportaż jako punkt wyjścia do próby syntezy, kompilacji, wariacji, ale bez naruszania statusu dokumentalnego materii.
Celem jest uzyskanie utworu scenicznego, który będzie syntezą tematyczną, najlepiej wyrazi w artystycznej formie temat, problem podjęty przez reportaż. Tak, jak go autor adaptacji identyfikuje, rozumie i interpretuje.
Chodzi o to, by w wymiarze 10 - 15 min. zrealizować scenę aktorską, lub krótki utwór, który najlepiej wyrazi sens i wagę zawartego w reportażu tematu.
Scenę można rozumieć albo dosłownie (jedność miejsca, czasu, akcji) albo umownie (scena może składać się z kilku elementów, typu: wypowiedzi różnych bohaterów, obrazy retrospekcyjne, etc).
Ta scena (adaptacja) to synteza, która poprzez szczegół najlepiej, najciekawiej eksplikuje temat reportażu, problem bohatera, jego sytuacja dramaturgiczną.
Ważne w kontekście adaptacji jest to, w jakich realiach produkcyjnych będzie dokonywała się realizacja powstałego (zaadaptowanego) utworu.
Ważne jest także to, że będa dwie formy prezentacji powstałego utworu.
Formuła i stylistyka części hasłowo nazwanej SCENA powinna być związana z tym medium, jakim jest telewizja, a więc z jego specyfiką, estetyką, narzędziami, możliwościami, które one dają.
Oznacza to, że należy szukać rozwiązań bazujących na umowności, symbolice, skrócie znakowym, prostocie i wyrazistości zastosowanych środków tak scenograficznych, jak inscenizacyjnych. Tu uzupełnię: oznacza to min. mieszanie materii wizualnych z różnych obszarów, np. info-grafiki, animacji, fotografii, archiwaliów, etc.
Chcemy więc zachęcić autorów adaptacji poszczególnych reportaży, by sytuowali swoje sceny w twórczo potraktowanej przestrzeni wirtualnej. Zachęcamy do odwagi i eksperymentów w tym zakresie.
Zgodziliśmy się, że kolejne adaptacje będą analizowane i oceniane przez trzy osoby, które zadecydują o przyjęciu scenariuszy do produkcji:
Dr hab. Jarosława Kiliana (Akademia Teatralna w Warszawie)
Wojciech Majcherek (TVP Kultura)
Prof. Andrzej Sapija (Szkoła Filmowa w Łodzi)
W cyklu 2019/20-Z:
Pierwszy etap prac: adaptacje scenariuszowe, jak i konkretne pomyły realizacyjne, antenowe, powinny iść w kierunku poszukiwania nowej formy programu telewizyjnego. Formuła i stylistyka części hasłowo nazwanej SCENA powinna być związana z tym medium, jakim jest telewizja, a więc z jego specyfiką, estetyką, narzędziami, możliwościami, które one dają. Oznacza to, że należy szukać rozwiązań bazujących na umowności, symbolice, skrócie znakowym, prostocie i wyrazistości zastosowanych środków tak scenograficznych, jak inscenizacyjnych. Tu uzupełnię: oznacza to min. mieszanie materii wizualnych z różnych obszarów, np. info-grafiki, animacji, fotografii, archiwaliów, etc. Chcemy więc zachęcić autorów adaptacji poszczególnych reportaży, by sytuowali swoje sceny w twórczo potraktowanej przestrzeni wirtualnej. Zachęcamy do odwagi i eksperymentów w tym zakresie. Zgodziliśmy się, że kolejne adaptacje będą analizowane i oceniane przez trzy osoby, które zadecydują o przyjęciu scenariuszy do produkcji: Dr hab. Jarosława Kiliana (Akademia Teatralna w Warszawie) |
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/20-L: | W cyklu 2019/20-Z: |
Efekty kształcenia
- Otwarte drzwi celi autor Karolina Baran, reż.Aleksandra Maciejczyk
- Mike (Kebab) autor Katarzyna Osiadło, reż. Maksymilian Nowak
- Boska Matka autorMartyna Wojtkowska, reż. Dominkia Łapka
- Depresja autor Małgorzata Bożek, reż. Urszula Pietka
- Szkic do bazaru autor Agnieszka Zubczyńska, reż. Klaudia Folga
- Ludzki tabloid (z zaleceniami poprawek, ale ich kierunek i zakres - w osobnym kontakcie) autor Agnieszka Drążek, reż. Wiktor Stypa
- Paciorki przeciw przemocy, na podst. reportażu Olgi Pinkiewicz, reż. Aleksandra Bielewicz
Kryteria oceniania
oczekujemy od autorów wybranych adaptacji prac nad konkretnymi scenopisami.
Do końca lipca
w sierpniu, po konsultacjach, podjąć decyzję o uruchomieniu pierwszego cyklu produkcyjnego programu (zdjęcia, montaż, i tak dalej).
Jarosław Kilian
Andrzej Sapija
Uwagi
W cyklu 2019/20-Z:
Wybraliśmy do dalszych prac sześć propozycji. Są to: - Otwarte drzwi celi autor Karolina Baran, reż.Aleksandra Maciejczyk Dalszy kierunek prac będzie następujący: oczekujemy od autorów wybranych adaptacji prac nad konkretnymi scenopisami. w sierpniu, po konsultacjach, podjąć decyzję o uruchomieniu pierwszego cyklu produkcyjnego programu (zdjęcia, montaż, i tak dalej). |