Projekt dyplomowy WSL/TTL/PD-L
W przypadku studiów pierwszego stopnia na kierunku TTL obowiązkowym elementem programu studiów jest wykonanie przez studenta Projektu dyplomowego tj. opracowanie indywidualnie zadania na określony temat i w zakresie obranej ścieżki metodologicznej, której zastosowanie prowadzi do wymiernego efektu praktycznego, potwierdzającego nabycie umiejętności właściwych dla teatru ożywionej formy .
Prowadzący jest autorskim opracowaniem określonego zagadnienia, artystycznego lub praktycznego, albo dokonaniem technicznym lub artystycznym, prezentującym ogólną wiedzę i umiejętności studenta związane ze studiami na kierunku studiów TTL, z wykorzystaniem umiejętności samodzielnego analizowania i wnioskowania.
Projekt dyplomowy może stanowić w szczególności praca projektowa, praca konstrukcyjna, technologiczna lub artystyczna z wykorzystaniem wiedzy w zakresie teatru ożywionej formy.
Ćwiczenia warsztatowe prowadzone w grupach ( realizacja dwóch ścieżek autorskich programów metodologicznych) pogłębiające zagadnienia plastyki (kolor, walor, kontrast, faktura, symetria, asymetria, przestrzeń, światło) w teatrze ożywionej formy. Praca nad kompozycjami. Praca nad makietami. Projektowanie i realizacja zaprojektowanych przez studentki lalek teatralnych, elementów lub pełnych form teatru ożywionej formy. Doprowadzenie do świadomego i swobodnego posługiwania się przez studentki technikami lub konwencjami scenograficznymi; realizacja indywidualnego autorskiego projektu dyplomowego, prezentacja publiczna projektu.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy (W) student:
- zna fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji oraz dysponuje podstawową wiedzą, która pozwala mu na zbudowanie kontekstu historycznego i kulturowego w dziele teatralnym
- zna metody i sposoby wykorzystania klasycznych i współczesnych form teatru lalek oraz wykazuje się znajomością stylów i metod gry aktorskiej
- zna zasady tworzenia dzieła teatralnego wykorzystując podstawową znajomość stylów w sztuce i związanych z nimi tradycji twórczych;
- posiada szeroką orientację w zakresie problematyki związanej z technologiami stosowanymi w teatrze lalek.
- jest świadomy powiązań i zależności pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi aspektami studiów, a także wykorzystuje tę wiedzę w rozwoju artystycznym.
(T_W03, T_W04, T_W06, T_W07, T_W08, T_W11)
W zakresie umiejętności (U) student:
umie podejmować samodzielnie decyzje odnośnie projektowania i realizacji elementów scenografii i form teatru ożywionej formy
umie słuchać współpracowników i wykorzystywać ich uwagi w realizacji wspólnego celu jakim jest dzieło teatralne.
posiada szeroki zakres wiedzy i umiejętności warsztatowych umożliwiających realizację własnych koncepcji artystycznych.
umie swobodnie wypowiadać się na temat różnych dziedzin twórczości teatralnej.
(T_U04, T_U07, T_U08, T_W09, T_U14)
W zakresie kompetencji społecznych (K) student:
jest zdolny w różnych sytuacjach do efektywnego wykorzystania zdolności twórczego myślenia i twórczej pracy.
wykazuje wyraźne umiejętności samooceny.
(T_K01, T_K04, T_K09, T_K10)
Kryteria oceniania
Semestr V - zaliczenie z oceną;
Semestr VI - egzamin
• publiczna prezentacja projektu dyplomowego
• omówienie pracy praktycznej i sposobu prezentacji
V semestr - 30 godz.
VI semestr- 30 godz.
V semestr - 9 pkt.
VI semestr - 9 pkt
Literatura
dr hab. Andrzej Dworakowski :
1. M. Gomułczak, Wpływ technologii na współczesną kulturę, w: I. Dudzik, B. Czuba
(red.), Edukacja, sztuka, etyka w kontekście filozofii Platona ‒ od teorii do praktyki,
Jarosław 2017
2.. R. W. Kluszczyński, Sztuka nowych mediów i jej konteksty kulturowe, w: Zeszyty
Artystyczne, Akademia Sztuk Pięknych, Poznań 2008, s. 4.
3. A. Kowalik, Roślina jako medium. Problematyka ochrony sztuki współczesnej z
elementami roślinnymi, w: Sztuka i Dokumentacja, Akademia Sztuk Pięknnych, 17,
Warszawa 2017
4.. M. Rozynek, S. Borek, Bioart, czyli mariaż sztuki i nauki, w: Tutoring Gedanensis, 3,
2018
5.. K. Wnuk, Sztuka, postsztuka, autosztuka i…, w: „Ogrody Nauk i Sztuk”, 1, 2011
1. G. Dziamski, Od syntezy sztuk do sztuki post-medialnej, w: Estetyka i Krytyka, 17/18,
2009/2010
2. R. W. Kluszczyński, Sztuka nowych mediów i jej konteksty kulturowe, w: Zeszyty
Artystyczne, Akademia Sztuk Pięknych, Poznań 2008, s. 4.
3. A. Kowalik, Roślina jako medium. Problematyka ochrony sztuki współczesnej z
elementami roślinnymi, w: Sztuka i Dokumentacja, Akademia Sztuk Pięknnych, 17,
Warszawa 2017.
4. P. Szaj, Filozofia w dobie Antropocenu, w: „artPapier”, 23, 2018, (rec.), Ewa Bińczyk:
„Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu”, Warszawa 2018.
prof. dr hab. Jarosław Perszko:
1. P. Brook, Pusta przestrzeń, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1977
2. P. Brook, Nie ma sekretów Myśli o Aktorstwie i Teatrze, PWSFTviT, Łódź 1997
3. M. Hussakowska, Minimalizm, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego,
Kraków 2003
4. V. Sajkiewicz, E.Wąchocka (red.), Przestrzenie we współczesnym teatrze i dramacie, Katowice 2009
1. M. Czyńska, Kobro Skok w przestrzeń, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015
2. E. Gorządek (red.), Mikołaj Smoczyński. Co outsider może powiedzieć o rzeczywistości?,
katalog Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2013
3. J. Ostrowska, Teatr może być w byle kącie, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2014
4. J. Pawson, Minimum, Londyn 2006