Zadania aktorskie z przedmiotem WSL/RTL/ZAZP-L
Semestr I
Upodmiotowienie przedmiotu.
Forma i treść przedmiotu.
Próba rozpoznania specyfiki animacji – scenicznego ożywiania przedmiotów.
Różne sposoby ożywiania przedmiotu - szukanie autonomicznych predyspozycji danego przedmiotu.
Język przedmiotów - nauka wysyłania czytelnych komunikatów do widza.
Tworzenie krótkich etiud w konwencji teatru przedmiotu.
Atmosfera, zabarwienia, uczucia i emocje, rytm, kompozycja, konflikt – znajomość podstawowych narzędzi aktorskich.
Nazywanie i umiejętne wykorzystywanie atmosfery przedmiotu i atmosfery wypowiedzi scenicznej.
W szczególnych warunkach możliwe przeprowadzenie części programu w trybie online.
Semestr II
Poszukiwanie różnych sposobów upodmiotowienia przedmiotów.
Określenie tematu jako podstawy konstrukcji wypowiedzi scenicznej.
Próba zrozumienia relacji aktora i przedmiotu na scenie.
Grupowe dyskusje nad możliwościami teatru przedmiotu.
Próba odnalezienia własnego, indywidualnego pojmowania teatru przedmiotu.
Badanie autonomicznej specyfiki wybranej materii.
Grupowa praca nad wypowiedzią sceniczną
W szczególnych warunkach możliwe przeprowadzenie części programu w trybie online.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy (W) student:
Rozumie zasady użycia i funkcjonowania przedmiotu jako środka wyrazu scenicznego a także rozumie problem scenicznego wykorzystywania ciała aktora w relacji z przedmiotem. (R_W06);
Rozumie szeroką specyfikę teatru przedmiotu, dzięki czemu umiejętnie posługuje się różnymi konwencjami, tworząc małe wypowiedzi sceniczne z wykorzystaniem przedmiotów (R_W08);
Zna i rozumie wzajemne relacje między teorią i praktyką tworzenia wypowiedzi scenicznych, a także wykorzystuje tę wiedzę do dalszego
rozwoju artystycznego (R_W11);
W zakresie umiejętności (U) student:
Potrafi stworzyć własną wypowiedź sceniczną w oparciu o zdobytą wiedzę i własną, rozwiniętą osobowość twórczą (R_U01);
Świadomie posługiwać się różnymi konwencjami i środkami wyrazu teatru przedmiotu w trakcie realizacji prac artystycznych (R_U03);
Potrafi samodzielnie zrealizować własne wypowiedzi sceniczne w konwencji Teatru przedmiotu (R_U09);
Zna zasady teatralnego ożywiania przedmiotów, umiejętnie posługuje się nimi na scenie i wie jak samodzielnie doskonalić warsztat w zakresie animacji przedmiotów (R_U10);
Potrafi samodzielnie analizować i świadomie dobierać temat etiudy (R_U3, R_U4);
Umie współdziałać i współpracować z innymi osobami w ramach prac
zespołowych; pełnić wiodącą rolę i koordynować pracę w grupie; podejmować ważne decyzje związane z koncepcją zespołowej wypowiedzi scenicznej (R_U07);
Potrafi tworzyć ustne i pisemne wypowiedzi dotyczące omawianych zagadnień i projektów powstających w ramach zajęć w oparciu o zdobytą wiedzę teoretyczną (R_U12);
W zakresie kompetencji społecznych (K) student:
Jest gotów do wykorzystania nabytej wiedzy w celu formułowania sądów i rozwiązywania problemów poznawczych praktycznych; jest gotów do krytycznej oceny odbieranych treści; także do trafnej samooceny i konstruktywnej krytyki innych osób (R_K01, R_K02, R_K03);
Jest gotów do współpracy z partnerami, współtworząc, inicjując, organizując działania na najwyższym poziomie artystycznym (R_K06);
Umie efektywnie pracować w grupie, sprawnie komunikuje się z zespołem, umiejętnie stawia zadania; organizuje pracę grupy (R_K10);
Zna zasady etyki przynależnej artyście teatru (R_K08);
Posiada bazę wiedzy i inspiracji do dalszego samorozwoju oraz inspirowania innych przez całe życie artystyczne(R_K05).
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania:
I sem. - Zaliczenie
II sem. - Egzamin końcowy
I sem.
- Aktywny udział w zajęciach i dyskusjach podczas zajęć.
- Rzetelna praca nad przygotowywaniem zadanej pracy poza godzinami zajęć.
- Aktywny udział w wybranych ćwiczeniach proponowanych w trakcie zajęć.
II sem.
- Sprawność w tworzeniu wypowiedzi scenicznych w konwencji teatru przedmiotu.
- Wartość artystyczna przygotowanego pokazu egzaminacyjnego.
- Aktywna, etyczna i konstruktywna współpraca w grupie.
- Suma aktywności i postępów w obydwu semestrach.
Literatura
Michaił Antoni Czechow „O technice aktora”
Piotr Damulewicz „Ewolucje programu w nauczaniu gry aktora przedmiotem na Wydziale Lalkarskim w Białymstoku – geneza, przemiany, stan obecny”
J. Ch. Andersen „Baśnie”
Henryk Jurkowski „Szkice z teorii teatru lalek”
Bernarda Bielenia "Upodmiotowienie przedmiotu i uprzedmiotowienie aktora – proces przemiany na podstawie inscenizacji „Miriam” Olega Juriewa