Współpraca z kompozytorem II WSL/RTL/WzK2-Z
Zajęcia z przedmiotu „Współpraca z kompozytorem” głównie polegają na:
analizie warstwy muzycznej wybranych przedstawień dostępnych na nośnikach VHS i DVD
refleksji na temat muzyki po obejrzeniu przedstawienia „na żywo”
czytaniu i komentowaniu publikacji dotyczących „muzyki teatralnej”, (choć tych jest nie wiele)
pracy nad konkretnym egzemplarzem reżyserskim przygotowywanym przez studenta
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy (W) student:
Potrafi określić różnego rodzaju funkcje muzyki w spektaklu teatralnym oraz posługiwać się podstawowymi określeniami stosowanymi w muzyce (R_W11)
W zakresie umiejętności (U) student:
Tworzy i realizuje własne koncepcje artystyczne dotyczące realizacji warstwy dźwiękowej spektaklu teatralnego (R_U1)
Umie podejmować samodzielnie decyzje odnośnie realizacji muzyki teatralnej (R_U4)
Wykazuje się umiejętnością nawiązania kontaktu z kompozytorem (R_U11)
W zakresie kompetencji społecznych (K) student:
Wykazuje umiejętność samooceny (R_K3)
Jest zdolny do konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób (R_K4)
Wykazuje się umiejętnościami efektywnego komunikowania się z kompozytorem w różnych przedsięwzięciach teatralnych oraz prezentowania zadań dla kompozytora w przystępny sposób (R_K6)
Kryteria oceniania
VII sem.. - Zaliczenie
VIII sem - Zaliczenie z oceną
Zaliczenie ustne - prezentacja egzemplarza reżyserskiego z uwzględnieniem warstwy muzycznej.
Literatura
Niestety, literatura dotycząca muzyki teatralnej, dzięki której można byłoby odpowiedzieć na pytanie; czym jest muzyka teatralna, jaką funkcję powinna pełnić w spektaklu teatralnym i w jaki sposób ten efekt uzyskać? - w zasadzie nie istnieje. Co prawda, miesięcznik TEATR poświęcił „muzyce w teatrze” dwa numery (nr 6 1995 i nr 7 1995), gdzie można zapoznać się z różnymi poglądami kompozytorów muzyki teatralnej, ale głównie dotyczy to muzyki w teatrze dramatycznym. Z historycznego punktu widzenia dość ciekawym materiałem do analizy mogą być felietony Sergiusza Prokofiewa, w których to opisywał swoje spostrzeżenia na temat „muzyki teatralnej” i „filmowej”, pisane prawie 100 lat temu!, a jakże i dziś aktualne.
Szukając materiałów do eseju „O sferze dźwięku w teatrze...”, który wygłosiłem na Międzynarodowym Spotkaniu Szkół Teatralnych w 2000r. we Wrocławiu, istotnych informacji o muzyce w teatrze lalek nie znalazłem. Tak też głównie opieram się na doświadczeniach własnych, choć nie tylko. „Muzyka teatralna, (jak pisze Beata Guczalska w artykule „Muzyka z ducha teatru” /TEATR nr 6 1995r/), często jest efektem mody w sztuce”, dlatego też trudno mówić o jakichkolwiek kanonach nakazujących tak, a nie inaczej stworzyć warstwę dźwiękową do przedstawienia teatralnego.