Teorie współczesnego teatru i strategie dramaturgiczne XXw. WSL/RTL/TWTSDXXw-Z
Lista tematów:
Nadmarioneta w teatrze E. G. Craiga
Teatr Czystej Formy S. I. Witkiewiczaiomechanika W. Meyerholda
Teatr Futurystów i eksperymentalny teatr Bauhausu
Teatr lalek S. Obrazcowa i J. Skupy
Teatr Artystów Cricot J. Jaremy
Teatr D34 F. Buriana, Laterna Magika J. Svobody
Teatr dla dzieci J. Dormana
Teatr Cricot 2 T. Kantora i Teatr Cinema Z. i K. Szumskich
Teart J. Szajny
Teatr bezsłownej prawdy L. Mądzika
Sztuka projekcji A. Pawłowskiego, J. Krechowicza, J. Berdyszaka, T. Wierzbickiego.
Teatr pogranicza sztuk R. Wilsona i W. Kentridge’a
W ramach wykładów studenci/tki przygotują wystąpienie dotyczące jednej z powyższych teorii/strategii (w formie manifestu, wykładu
performatywnego lub in.). Zajęcia odbywać się będą wyłącznie w systemie stacjonarnym.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Po zakończeniu kursu student powinien:
– znać i rozumieć podstawowe nurty i tendencje w historii teatru polskiego i europejskiego w wieku XX oraz mieć orientację w poświęconym im piśmiennictwie;R_W4
– orientować się w dokonaniach wybranych wybitnych artystów teatru; R_W5
– być świadomy zależności między teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów.R_W14
Umiejętności
Po zakończeniu kursu student powinien:
– rozumieć istotę konstrukcji tekstu scenariusza i potrafić samodzielnie ocenić tekst literacki i możliwości jego adaptacji na potrzeby
teatru;R_U2
– mieć umiejętność myślenia o scenariuszu w sposób umożliwiający mu twórcze odejście od zapisanego tekstu;R_U13
– umieć swobodnie wypowiadać się o rozmaitych formach i typach inscenizacji i poddawać je analizie.R_U14
Kompetencje personalne i społeczne
Po zakończeniu kursu student powinien:
– być zdolny otwartego i twórczego odbierania dzieł teatralnych;R_K2
– potrafić sformułować konstruktywną krytykę w stosunku do działań i realizacji innych osób;R_K4
– być zdolny do podjęcia refleksji na temat społecznych i kulturowych uwarunkowań własnej profesji. R_K5
Kryteria oceniania
Zaliczenie w formie wykładu performatywnego, manifestu lub innej.
Literatura
Literatura obowiązkowa, m. in.:– Stanisław Ignacy Witkiewicz, "Wstęp do teorii Czystej Formy w teatrze", "Skamander" R.1 (T.1), 1920, z.1, (część 1), z.2 (część 2) i z.3
(część 3). Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Warszawskiego;– Edward Gordon Craig, "O sztuce teatru", wybór: Grzegorz Sinko, tłum.: Maria Skibniewska, wstęp i noty: Zygmunt Hübner, Warszawa
1964; – Kazimierz Braun, "Wielka Reforma Teatru w Europie: ludzie, idee, zdarzenia", Ossolineum, Wrocław 1984;
Agnieszka Jelewska, "Craig mit sztuki teatru", Warszawa 2007. – Krzysztof Pleśniarowicz, "Przestrzenie deziluzji", Universitas, Kraków 1996;– "Przeciw konwencjom", red. Marta Fik, Wydawnictwo Krąg, Warszawa 1994;– "Świadomość teatru", red. Wojciech Dudzik, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007;– seria „Teorie Współczesnego Teatru”, red. Konstanty Puzyna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Literatura uzupełniająca:– John Louis Styan, "Współczesny dramat w teorii i scenicznej praktyce", Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1995