Technika pracy z aktorem w planie lalkowym II WSL/RTL/TPZASL2-L

W zakresie wiedzy (W) student:
- rozróżnia i potrafi nazwać różne historyczne koncepcje aktorskiego budowania roli i wyciąga proste wnioski w przetwarzaniu ich na język teatru lalek (R_W5, R_W10)
W zakresie umiejętności (U) student:
- buduje aktorskie charaktery, relacje sceniczne oraz sytuacje w oparciu o analizę dramatyczną sceny, plastyczny wyraz lalki i jej możliwości konstrukcyjne. (R_U3)
- w sposób wariantowy rozwiązuje te zadania i poddając krytyce wybiera najtrafniejsze (R_U8)
W zakresie kompetencji społecznych (K) student:
- pracując w zespole dba o precyzję w konstruowaniu zadań, zachowuje otwartość na aktorskie propozycje pilnując logiki poczynionych ustaleń (R_K6)
- docenia element twórczej atmosfery prób (R_K5)

Na ocenę końcową składa się składa się:
- ocena procesu prowadzącego do efektu końcowej prezentacji
- terminowe wywiązywanie się ze stawianych zadań oraz obecności
- samodzielność w proponowaniu rozwiązań scenicznych
- konstruktywna współpraca z zespołem aktorskim i realizatorów (scenograf, realizator światła, realizator dźwięku)
- ocena ostatecznego efektu pracy nad przygotowanymi scenami z użyciem środków teatru ożywionej formy
- umiejętność wkorzystania doświadczeń poprzedniego semestru
- prezentacja sceniczna (krótkiej formy teatralnej) przed komisją egzaminacyjną
Sem V - egzamin
Sem VI - egzamin

Literatura związana z technikami pracy z aktorem (m. in. M. Czechów, S. Book)
Uwzględniamy również najnowsze wydawnictwa poświęcone dramaturgii
Lektura podstawowa zależna od wyboru literackiego materiału w oparciu o który budowane będą etiudy, oraz wybrane fragmenty tekstów zawartych w serii wydawniczej Teorie Współczesnego Teatru: Tairow, Wachtangow, Meyerhold, Brecht, Brook; Kowzan Tadeusz, Znak w teatrze, w: Problemy teorii dramatu i teatru, t. 2: Teatr, wybór i oprac. Janusz Degler, Wydawnictwo
Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003 s. 155-179; Adamski Jerzy, Aktorska analiza postaci, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, t. 2: O tworzywie i twórcach dzieła teatralnego, wybór o oprac. Janusz Degler, Wydawnictwo UW, Wrocław 1976 s. 277-300; Wanda Świątkowska, Ciało, przedmiot, lalka – materia prima sort, Teatr 5/2017; Halina Waszkiel, Materia/forma/wizualność, Teatr 4/2015; Artur Duda; Eimuntas Nekrošius i jego teatr zmysłowych metafor; Litteraria Copernicana 29/2018; Denis Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, przekład Zenobiusz Strzelecki i Krystyna Mazur, Warszawa 1980, PIW; Mikołaj Gorczakow, Lekcje reżyserskie Stanisławskiego, Warszawa 1957, PIW