Awangarda teatru dzisiaj WOT/M/GTK/AD-L
Celem zajęć jest przedstawienie i omówienie ze studentkami i studentami wybranych nurtów w najnowszych sztukach performatywnych, ze szczególnym uwzględnieniem roli choreografii jako obszaru wyjątkowo interesujących, nowych propozycji artystycznych. Punktem wyjścia każdego spotkania w ramach konwersatorium będzie obejrzenie wybranego spektaklu (lub jego fragmentów) bądź lektura zaproponowanych tekstów. Wśród materiałów omawianych na zajęciach znajdą się zarówno rejestracje przedstawień teatralnych i tanecznych, jak i artystyczne manifesty, fragmenty scenariuszy, teksty kuratorskie i eseje towarzyszące danym praktykom artystycznym. Wybrane przykłady pozwolą rozpoznać nie tylko niektóre z najnowszych kierunków myślenia w sztukach performatywnych, ale także nazwać towarzyszące im propozycje metod pracy oraz dostrzec ich kluczową rolę w kształtowaniu artystycznego języka.
Zakres poszczególnych tematów:
1. Choreografia jako sposób myślenia
2. Praktyki feministyczne
3. Mikro narracje
4. Kolektywy
5. Fikcja jako narzędzie polityczne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 Wskazać i nazwać nowe kierunki i zjawiska we współczesnym teatrze i sztukach performatywnych oraz rozpoznać ich społeczny kontekst.
EM 2 Sproblematyzować kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania współczesnych praktyk artystycznych.
EM 3 Wymienić i scharakteryzować wybrane współczesne praktyki teatralne i performatywne ze szczególnym uwzględnieniem projektów interdyscyplinarnych i międzynarodowych.
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 4 Prezentować i analizować najnowsze zjawiska teatralne
EM 5 Weryfikować obowiązujące kanony na podstawie analizy współczesnych praktyk artystycznych.
EM 6 Posługiwać się zgromadzoną wiedzą w celu rozpoznania i krytycznej interpretacji najnowszych zjawisk w sztukach performatywnych.
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 7 Uczestniczyć w debatach na temat kształtu współczesnego teatru z uwzględnieniem krytycznej analizy zjawisk najnowszych.
EM 8 Konstruować spójne argumenty w oparciu o własne doświadczenia i spostrzeżenia oraz artykułować je w sposób zrozumiały dla grupy.
EM 9 Dbać o pełne wyświetlenie kontekstu omawianych zjawisk z poszanowaniem i empatią dla odmiennych stanowisk.
Kryteria oceniania
1. Aktywność w dyskusji i lektura wskazanych tekstów (30%)
2. Przygotowanie referatu (30%)
3. Egzamin (40%)
Aktywne uczestnictwo w zajęciach
Systematyczne czytanie zalecanych lektur
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Warunkiem zaliczenia jest przedłożenie pracy pisemnej w ustalonym terminie.
EM 1 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 2 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 3 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 4 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 5 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 6 Udział w dyskusji – 50%
Praca pisemna – 50%
EM 7 Obecność na zajęciach – 40%
Uczestnictwo w dyskusjach – 60%
EM 8 Obecność na zajęciach – 40%
Uczestnictwo w dyskusjach – 60%
EM 9 Obecność na zajęciach – 40%
Uczestnictwo w dyskusjach – 60%
Literatura
1. Podstawowa:
• Silvia Bottiroli, An undecidable object heading elsewhere, w: Ana Vujanović, Livia Andrea Piazza, (red.), A Live Gathering: Performance and Politics in Contemporary Europe, Berlin 2019
• Tim Etchells, Tak, jakby nic się nie wydarzyło. Teatr Forced Entertainment, Poznań-Kraków 2015
• Marta Keil (red.), Choreografia: polityczność, Poznań-Lublin-Warszawa 2018
• Steirischer Herbst, Florian Malzacher, Prawda jest konkretna. Artystyczne strategie w polityce, Warszawa 2018 (fragmenty)
• Joanna Leśnierowska, Zwrot, “Obieg” nr 4/2017
2. Uzupełniająca:
• Jonathan Burrows, A Choreographer’s Handbook (fragment), Londyn 2010
• Tarra Forest, Anna Teresa Scheer, Christoph Schlingensief: sztuka bez granic, Poznań-Kraków 2011
• Wojciech Klimczyk, Wizjonerzy ciała, Kraków 2010
• Rudi Laermans, Ponowna wizyta w Judson. O trwałych związkach między sztuką współczesną a współczesnym tańcem, “Obieg” nr 4/2017
• Rabih Mroué, Image(s), mon amour. Fabrications, Madryt 2014
• Ana Vujanović, Sputnik “Natten”, Oslo Internasjonale Teaterfestival Newspaper, Oslo 2017
• Marta Keil (red.), Choreografia: autonomia, Poznań-Warszawa 2019
• wybrane artykuły z "Dialogu", “Didaskaliów"