Teatr III RP 1 WOT/L/T3RP
Treścią zajęć jest zaprezentowanie, omówienie i skontekstualizowanie zjawisk teatru polskiego po 1989 roku. Punktem wyjścia podczas każdych zajęć będzie konkretny spektakl teatralny, pozwalający na opracowanie jakiegoś istotnego zagadnienia estetycznego, politycznego, społecznego, kulturowego, obyczajowego czy teoretycznego o znaczeniu przekraczającym ramy teatru i odgrywającym role w życiu publicznym. Te wybrane zagadnienia - jak konflikt społeczny, transformacja ustrojowa, emancypacja mniejszości etc. - staną się wyznacznikami prezentowanej podczas zajęć narracji historycznej.
Zakres poszczególnych tematów:
1. Transformacja ustrojowa.
2. Dekomunizacja, lustracja, polityka historyczna.
3. Społeczności, jednostki i grupy defaworyzowane.
4. Zagadnienia emancypacji, kwestie LGBT.
5. Centrum i prowincja.
6. Gender.
7. Władza i jej struktury formalne oraz symboliczne.
8. Sprawa Jedwabnego i jej skutki w teatrze.
9. Porządek arcydzieł i porządek alternatyw.
10. Rozczarowanie jako kategoria opisowa i poznawcza.
Metody i formy dydaktyczne:
1. Autorski wykład konwersatoryjny ilustrowany materiałami audiowizualnymi.
2. Konwersatorium oparte na dyskusji i dialogu w oparciu o teksty i materiały audiowizualne.
3. Analiza i interpretacja źródeł, wyszukiwanie i zgłębianie kontekstów.
4. Konsultacje oraz korekta indywidualna przygotowywanych przez studentów prac i referatów.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
EM 1 Definiować główne tendencje i kierunki rozwojowe współczesnego teatru polskiego z uwzględnieniem źródeł zjawisk najnowszych.
EM 2 Rozpoznawać i charakteryzować konteksty artystyczne i społeczne zjawisk teatralnych.
EM 3 Charakteryzować twórczość wybranych artystek i artystów.
Umiejętności:
EM 4 Analizować zjawiska teatralne pod kątem ich społecznej nośności i krytycznych walorów.
EM 5 Świadomie wykorzystywać wiedzę dla konstruowania zróżnicowanych narracji na temat teatru współczesnego.
EM 6 Wyszukiwać i krytycznie interpretować informacje i źródła historii teatru współczesnego, w tym przede wszystkim źródła multimedialne.
Kompetencje:
EM 7 Uczestniczyć w dyskusjach o teatrze współczesnym z uwzględnieniem osobistych przekonań i umiejętnością ich uargumentowania.
EM 8 Dostrzegać znaczenie refleksji historycznoteatralnej dla rozumienia współczesnych zjawisk społecznych, rozpoznawania możliwych zagrożeń w ich obrębie, ze szczególnym uwzględnieniem konfliktów światopoglądowych.
EM 9 Formułować sądy i opinie w sposób krytyczny, ale ze zrozumieniem dla odmienności opinii i w perspektywie empatii.
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Egzamin odbywa się w formie wybranej przez osobę studiującą:
egzaminu ustnego lub pracy pisemnej na temat uzgodniony z prowadzącą.
Możliwe jest także zaliczenie przedmiotu przez poprowadzenie zajęć na jeden z uzgodnionych tematów.
Literatura
• Piotr Dobrowolski Teatr i polityka, Poznań 2019.
• Krystyna Duniec, Joanna Krakowska, Soc, sex i historia, Warszawa 2014.
• Stanisław Godlewski Towarzyszka broni. Strategie współczesnej polskiej krytyki teatralnej, Warszawa 2022.
• Piotr Gruszczyński Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim, Warszawa 2006.
• Dariusz Kosiński Teatra polskie, Warszawa 2010.
• Marcin Kościelniak Młodzi niezdolni, Kraków 2014.
• Jolanta Kowalska Spacer po barykadach, Warszawa 2015.
• Joanna Krakowska Demokracja. Przedstawienia, Warszawa 2019.
• Monika Kwaśniewska Między hierarchią a anarchią, Kraków 2019.
• Monika Kwaśniewska, Katarzyna Waligóra Teatr brzydkich uczuć, Kraków 2021.
• Grzegorz Niziołek Polski teatr Zagłady, Warszawa 2013.
• Dorota Sajewska Pod okupacją mediów, Warszawa 2012.
• Kolektywy teatralne, artystyczne i badawcze, Warszawa 2018.
• 20-lecie. Teatr polski po 1989 roku, Kraków 2010.
• Post-teatr i jego sojusznicy, red. Tomasz Plata, Warszawa 2016.
• antologie dramatów: Pokolenie porno (2003) i Made in Poland (2006) pod red. Romana Pawłowskiego
• Transfer! Teksty dla teatru, Warszawa 2015.
• Strategie publiczne, strategie prywatne. Teatr polski 1990-2005, red. Tomasz Plata, Warszawa 2006.
• Olga Drenda Duchologia polska, Kraków 2016.
• Monika Borys Polski bajer. Disco polo i lata 90, Warszawa 2019.
• Dariusz Kosiński Teatra polskie. Rok katastrofy, Warszawa-Kraków 2013.
• Paweł Mościcki Polityka teatru, Warszawa 2008.
• Karol Sienkiewicz Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna, Warszawa 2014.
• Polskie kino dokumentalne po 1989-2009, Warszawa 2011.
• Kino polskie 1989-2009. Historia krytyczna, Warszawa 2010.
• wybrane artykuły z "Dialogu", "Didaskaliów", "Teatru", „Notatnika Teatralnego”
• wybrane filmy fabularne i dokumentalne