Konstanty Puzyna. Narzędzia biografki WOT/L/Puz
W czasie zajęć omówione zostaną następujące zagadnienia:
1) Życiorys Konstantego Puzyny.
- Dom z 62 pokojami, czyli dzieciństwo w dworku pod Toruniem
- Losy pewnego żółwia, czyli II wojna światowa
- Z perspektywy teatralnego bufetu, czyli lata powojenne
- Krakowska Szkoła Krytyki, czyli studia na Uniwersytecie Jagiellońskim
- Tajemniczy rok, czyli praca w ministerstwie kultury
- W biurze kierownika literackiego, czyli współpraca z teatrami
- Pierwsza celebrity polskiego świata sztuki, czyli związek z Aliną Ślesińską i życie prywatne
- Tajemnicze małżeństwo, czyli białe plamy w biografii
- Z salonów do akademika, czyli studia w Stanach Zjednoczonych
- „To tylko tyle mamo?” , czyli końcówka życia Puzyny.
- Twórczość Konstantego Puzyny
- Wtorkowe kolegia, czy Puzyna jako redaktor naczelny „Dialogu”
- Kontrowersyjna idea, czyli czy Puzyna wymyślił dramaturgów?
- Najlepszy polski krytyk, czyli styl recenzencki
- Nie ufam nikomu po 30, czyli Puzyna i teatr studencki
- Wariat i zakonnica, czyli czy Puzyna stworzył Witkacego?
- Zostało kilka kamyków, czyli Puzyna jako poeta
2) Matki, żony i kochanki , czyli jak stworzyć biografie bez dokumentów?
3) Przemiany społeczne i przemiany środowiska polskiej krytyki teatralnej w latach 1945-1989
4) Warsztat biografa/biografki
- Ciekawość, jako pierwszy krok do biografii
- Co ciekawego rośnie na drzewach genealogicznych
- Czy archiwa są straszne?
- I taki właśnie był Puzyna – anegdota jako przedmiot badań
- Czego można się dowiedzieć z wywiadów i czemu czasem lepiej milczeć niż pytać?
Efekty kształcenia
Student potrafi:
- wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych oraz właściwie i twórczo prezentować ich wyniki.
-interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny
- ciągle dokształcać się i rozwijać intelektualnie oraz zawodowo; ukierunkowywać innych w tym zakresie
- wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować uzyskane tymi metodami dane; dostosować istniejący lub stworzyć nowe narzędzia badawcze dla celów własnych badań
Student jest gotowy do:
- krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
- samodzielnego, twórczego i przemyślanego działania w kulturze
- dążenia do upowszechniania i otwartości zasobów wiedzy
- wykazywania troski o dziedzictwo kulturowe i świadomości jego znaczenia dla życia społecznego; aktywnego działania na rzecz jego zachowania
Kryteria oceniania
Zajęcia prowadzone w sali.
Oceniana będzie obecność i aktywność.
Dopuszczane są dwie nieobecności - kolejne będzie można zaliczać na indywidualnych konsultacjach.
Warunkiem zaliczenia będzie złożenie przez studenta/ studentkę własnej koncepcji badań biograficznych.
Literatura
Puzyna Konstanty: To, co teatralne: szkice, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1960.
Puzyna Konstanty: Burzliwa pogoda: felietony teatralne, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971.
Puzyna Konstanty: Syntezy za trzy grosze, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974.
Puzyna Konstanty: Półmrok: felietony teatralne i szkice, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982.
Puzyna Konstanty: Kamyki, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989.
Puzyna Konstanty: Szkoła dramaturgów i inne szkice, przygotowała do druku Małgorzata Szpakowska, Wiedza o Kulturze, Wrocław 1993
Bołtuć Irena: W Toruniu, „Dialog” 1990, nr 4.
Flaszen Ludwik: Kliny, „Tygodnik Powszechny” 2009, nr 9.
Niedurny Katarzyna: Fragmenty Puzyny, (https://www.dwutygodnik.com/artykul/9089-fragmenty-puzyny.html)
Niedurny Katarzyna, Chłopak. Konstanty Puzyna (https://www.dialog-pismo.pl/w-numerach/chlopak-konstanty-puzyna)
Życka Mercedes: Puzynę znałam od dziecka, „Dialog” 1990, nr 4.