Teatr I RP cz.II WOT/L/O/TeatrIRP2
Zakres poszczególnych tematów
1.Specyfika warsztatu teatrologa – badacza epok dawnych
2.Gatunek misteryjny i moralitetowy w Polsce, dzieje i przekształcenia
3.Teatr humanistów. Projekty teatralne Mikołaja Reja
4.Tragedia renesansowa w Polsce na tle tragediopisarstwa renesansowego w Italii, Francji, Anglii i Hiszpanii. Teatr szkolny. Znaczenie scen jezuickich
5.W kręgu teatrów dworskich.Sceny królewskie, magnackie i szlacheckie
6.Molier i commedia dell arte w Polsce 16 i 17 stulecia. Różne formuły komediowe w czasach staropolskich. Rodzima komedia rybałtowska
7.Opera włoska, proces przejmowania scenotechniki włoskiej. Teatr władców saskich. Operalnia w Warszawie
8.Projekt teatralny Stanisława Augusta. Dzieje mecenatu króla
9. Trzy pokolenia dramaturgów stanisławowskich
10.Dramaturgia Franciszka Zabłockiego
11.Wojciech Bogusławski i dzieje Teatru Narodowego
12.Druga warszawska dyrekcja Bogusławskiego.Okoliczności i znaczenie premiery Krakowiaków i Górali
13.Dyrekcja Bogusławskiego we Lwowie
14.Teatr czasów Księstwa Warszawskiego
15. Pseudoklasyczna tragedia narodowa
wykład połączony z ćwiczeniami studyjnymi oraz analizą i interpretacją tekstów dramatycznych (zapisów video spektakli wg. dramaturgii z epoki)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/21-Z: | W cyklu 2017/18-Z: | W cyklu 2021/22-Z: | W cyklu 2019/20-Z: | W cyklu 2018/19-Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 - scharakteryzować podstawowe sceny staropolskie uwzględniając cel przekazu teatralnego, miejsce teatralne, rodzaj gry aktorskiej, związki między nadawcą i odbiorcą, adresatów spektakli,język sceniczny, techniki sceny H1A-W04
EM 2 - wymienić najwybitniejsze osiągnięcia w zakresie dramaturgii staropolskiej A-W17
EM 3 - wyjaśnić idee towarzyszące powołaniu sceny publicznej grającej w języku narodowym. Wymienić najwybitniejsze osiągnięcia w zakresie dramaturgii i teatru epoki stanisławowskiej H1A-W04
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 4 - zinterpretować najważniejsze fakty teatralne z tych epok z wykorzystaniem elementarnych narzędzi warsztatu badacza kultury dawnej
EM 5 - analizować ewolucję teatru publicznego w Polsce w epoce stanisławowskiej w ścisłej relacji z ówczesnymi dyskursami publicznymi iwydarzeniami politycznymi Powinien potrafić odnieść zdarzenia i fakty teatralne do źródeł i kontekstów europejskich H1A-U01
EM 6 - pokazać postać Wojciecha Bogusławskiego we wszystkich zakresach jego działalności jako aktora, reżysera, dyrektora teatru, dramaturga, śpiewaka H1A-U02
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 7 - uczestniczyć czynnie w dyskusjach na temat wpływu staropolskich i oświeceniowych koncepcji teatralnych na kulturę późniejszych epok. H1A-K02
EM 8 - wyrażać sądy na temat obecności repertuaru staropolskiego i oświeceniowego we współczesnym teatrze H1A-K06
EM 9 - ocenić wkład teatru tych epok w formowanie się kultury i tożsamości narodowej Polaków H1A-K02
Kryteria oceniania
kryteria oceny
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach. Wymagane zaangażowanie, aktywność w dyskusji i zapoznanie się z poleconymi tekstami dramatycznymi i literaturą przedmiotu.
aktywność w dyskusji 30%
ocena poziomu wiedzy 20%
egzamin ustny 50%
Praktyki zawodowe
praktyki zawodowe
Literatura
1. Podstawowa:
J.Lewański, Dramat i teatr średniowiecza i renesansu w Polsce, Warszawa 1980
J.Lewański, Dramaty staropolskie – antologia 1-6 tom, Warszawa 1959-1963
J.Okoń, Dramat i teatr szkolny. Sceny jezuickie XVII w., Wrocław 1971
Teatr polskiego renesansu, pod red. J. Lewańskiego, Wa-wa 1988
W.Roszkowska, Główne ośrodki życia teatralnego w Polsce, Wrocław 198o
K.Targosz Kretowa, Teatr dworski Władysława IV, Kraków 1965
B.Judkowiak, Wzgardzony wielogłos. Kultura teatralna czasów saskich i jej tradycje, Poznań 2007
K. Wierzbicka Michalska, Teatr w Polsce w XVIII wieku, Warszawa 1977
Z.Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977
Dramaty F. Zabłockiego. Interpretacje, Wrocław 2000
Z.Raszewski, Bogusławski, Warszawa 1979
W. Bogusławski, Cud albo Krakowiaki i Górale, Wrocław 2005 (wstęp M.Klimowicza)
A.Kruczyński, Mecenat teatralny króla Stanisława, Warszawa 2012
2. Uzupełniająca:
J.Delumeau, Cywilizacja Odrodzenia, Warszawa 1987
Wiek XVII. Dzieje,cywilizacja,kultura, Warszawa 1976
P.Chaunu, Cywilizacja wieku Oświecenia, Warszawa 1989
Staropolskie zwierciadło.Dawne widowiska polskie z perspektywy współczesnej, Warszawa 2015