Warsztat teatrologa II WOT/L/K/WarTga2
1. Wprowadzenie do nauki o teatrze. Teatrologia – nauka podejrzana?
2. Problematyka dokumentacji i rekonstrukcji dzieła teatralnego
3. Podstawowe zasady dotyczące korzystania ze źródeł
4. Biblioteki, archiwa, muzea, kolekcje
5. Podręczna biblioteka teatrologiczna: monografie, almanachy, serie wydawnicze
6. Podręczna biblioteka teatrologiczna: prasa fachowa i niefachowa, druki ulotne
7. Pełnomocnictwa teatrologa
8. Do czego przydaje się znajomość zasad poprawności językowej
9. Podstawowe zasady dotyczące opracowywania bibliografii
10. Podstawowe zasady dotyczące opracowywania cytowań i przypisów
11. Ćwiczenia
12. Ćwiczenia
13. Warsztat teatrologa w praktyce. Spotkanie z absolwentami WOT
14. Podsumowanie i zaliczenie kursu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [EM1] zapamiętać najważniejsze biblioteki, archiwa oraz kompendia teatralne [K_W12++];
– [EM2] scharakteryzować zakres i systematykę nauki o teatrze [K_W01+];
– [EM3] ustalić dane dotyczące dzieł teatralnych i dramatycznych potrzebne w pracy naukowej [K_W17++].
Umiejętności
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [EM4] wyszukiwać informacje i materiały dotyczące nauk o teatrze [K_U02+];
– [EM5] posługiwać się podstawowymi narzędziami pracy teatrologa: słownikami, bibliografiami, dokumentacją przedstawienia [K_U04++];
– [EM6] sporządzić bibliografię i opatrzyć aparatem naukowym przygotowywaną przez siebie pracę [K_U04+].
Kompetencje personalne i społeczne
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [EM7] dbać o opatrywanie swoich prac naukowych odpowiednim materiałem źródłowym [K_K01++];
– [EM8] wykorzystywać zdobytą wiedzę do dalszego kształcenia [K_K02+];
– [EM9] rozstrzygać o przydatności wybranych narzędzi naukowych we własnej pracy [K_K04++].
Kryteria oceniania
– dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach;
– aktywne uczestnictwo w zajęciach;
– dodatkowa praca pisemna w przypadku niespełnienia powyższych warunków;
– colloquium na koniec kursu.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
– Jerzy Koenig, Regulamin krytyki teatralnej, [w:] tenże, Rekolekcje teatralne, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979;
– Konstanty Puzyna, Bardzo dużo postulatów, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. Janusz Degler, t. 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1978;
– Zbigniew Raszewski, Dokumentacja przedstawienia teatralnego, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. Janusz Degler, t. 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1978;
– Stefania Skwarczyńska, Sprawa dokumentacji widowiska teatralnego, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. Janusz Degler, t. 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1978;
– Jerzy Stempowski, Pełnomocnictwa recenzenta, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. Janusz Degler, t. 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1978;
– Diana Poskuta-Włodek, Egzemplarz teatralny – między repertuarem a archiwum, „Pamiętnik Teatralny” 2016 nr 1/2;
– wybrana dokumentacja przedstawienia teatralnego;
– wybrane wydawnictwa teatralne;
– skrypt.
Literatura uzupełniająca:
– Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. Janusz Degler, t. 1–3, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1976–1978;
– Problemy teorii dramatu i teatru, red. Janusz Degler, t. 1–2, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003;
– Christopher Balme, Wprowadzenie do nauki o teatrze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012;
– Almanach sceny polskiej (1959–2008), Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1961–2013;
– Teatr w Polsce (2008–), Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2013–.