Technika i wyrazistość mowy aktora WA/A/TiWMA-L

Wiedza (W) - Posiada wiedzę w zakresie fonetyki polskiej i norm wymowy scenicznej techniki mówienia w obrębie stylów i metod gry aktorskiej, konwencji teatralnych oraz środków technicznych w stopniu niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych K_W02, K_W06, Rozumie zależności pomiędzy teoretycznymi zasadami poprawności językowej, wersyfikacji i prozodii, a praktyczną realizacją sceniczną; posiada wiedzę z zakresu budowy i funkcjonowania aparatu mowy niezbędną do wykorzystania środków techniki mowy podczas działań z użyciem nowoczesnych technologii oraz specjalistycznego sprzętu (mikrofon, kamera filmowa), umożliwiającą pracę w ramach wszelkich form scenicznych i studyjnych w otwartych i zamkniętych przestrzeniach o różnorodnej akustyce i kubaturze.K_W07, K_W09, Umiejętności (U) - Używa pełni umiejętności warsztatowych w technikach mówienia artystycznego, takich jak: śpiewomowa, poziomy natężenia głosu, tempo mowy, ekspresja mowy w ruchu, łącząc je i kreując własne projekty twórcze jako indywidualność artystyczna. K_U01
Dostosowuje środki ekspresji i techniki mowy do różnorodnych warunków scenicznych i studyjnych , umiejętnie wykorzystując specjalistyczny sprzęt i nowoczesne technologie w stopniu umożliwiającym realizację własnych projektów artystycznych. K_U03, K_U05
Doskonali poprzez samodzielną pracę umiejętności warsztatowe z zakresu techniki i wyrazistości mowy, w celu poszerzania zdolności twórczych i wyrażania własnych koncepcji artystycznych, stosując techniki aktorskiego treningu głosu i ciała nie powodujące uszczerbku na zdrowiu. K_U07, K_U08
Kompetencje społeczne(K) - Rozumie i odczuwa potrzebę rozwoju i poszerzania własnej wiedzy na temat norm językowych, umiejętności i sprawności warsztatowych w zakresie techniki mowy; przekazuje ją i wykorzystuje w pracy zespołowej przy projektach artystycznych. K_K01
Dokonuje oceny własnej wiedzy w zakresie norm językowych, prawideł mowy scenicznej oraz umiejętności warsztatowych, potrafi sformułować konstruktywne uwagi w tym zakresie wobec innych osób, a uwagi krytyczne przyjmuje jako inspirację do poszukiwania nowych, twórczych rozwiązań. K_K04
Inspiruje i inicjuje prace warsztatowe w zakresie poszerzania wiedzy oraz umiejętności warsztatowych w zakresie wyrazistości i techniki mowy; wykazuje dyscyplinę w planowaniu i organizowaniu prac zespołowych; wykorzystuje doświadczenia zdobyte podczas procesu kształcenia w jasnym formułowaniu sądów i oczekiwań wobec partnerów. K_K05

Literatura podstawowa

Demel G.., Wady wymowy (profilaktyka i korekcja), Warszawa 1979.
Michałowska D., Podstawy polskiej wymowy scenicznej (skrypt PWST), Kraków 1994.
Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd 2, Gdańsk 2000
Walczak-Deleżyńska M., Aby język giętki ( wybór ćwiczeń artykulacyjnych od J. Tennera do B. Toczyskiej), Wrocław 2001.
Mackiewicz Ł., 497 błędów, wyd. 2, Elbląg 2024.
Gawęda K., Łazewski J. , Uczymy się poprawnej wymowy, wyd. 2, Białystok 2005.

Literatura uzupełniająca

Dłuska M., Fonetyka polska, Kraków 1981.
Kotlarczyk M., Sztuka żywego słowa, Gaudium,Lublin 2010.
Prawidła poprawnej wymowy polskiej, opracow. Z Klemensiewicz, wyd 8 poszerzone, Kraków 1995.