Laboratorium cienia WSL/RTL/LC-Z
Naczelnym motywem przedmiotu jest cień — jako zjawisko fizyczne, narzędzie artystyczne i medium teatralne. Część zajęć przybierze formę krótkich wykładów, które przybliżą uczestnikom różnorodność technik i form cieniowych, zarówno w ujęciu tradycyjnym, jak i współczesnym.
Struktura zajęć ma charakter eksperymentalny:
• umożliwia kształtowanie wyobraźni,
• prowokuje sytuacje twórcze,
• zachęca do szukania kreatywnych rozwiązań w obrębie zaproponowanych technik,
• uczy posługiwania się cieniem na wielu płaszczyznach i w różnych kontekstach.
Inspiracją dla działań będą zarówno dokonania tradycyjnego teatru cieni, jak i współczesne praktyki performatywne.
W trakcie zajęć osoby studiujące:
• nabędą umiejętności praktyczne w zakresie ekspresji tradycyjnego i współczesnego teatru cieni,
• poznają zasady budowy i użycia form, lamp, rzutników oraz ekranów cieniowych,
• rozwiną wyobraźnię wizualną, świadomość przestrzeni oraz umiejętność pracy zespołowej,
• stworzą story boardy w oparciu o wybrane tematy,
• stworzą krótkie zdarzenia sceniczne z wykorzystaniem poznanych technik.
W centrum zajęć znajdą się: relacja aktora z cieniem personalnym i cieniem obiektu, praca z ekranami i źródłami światła, wykorzystanie rzutników, eksploracja dłoni i rekwizytu oraz wprowadzenie do form lalkowych.
Kurs ma charakter praktyczny i eksperymentalny, z możliwością częściowej realizacji programu w trybie online (w szczególnych warunkach).
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy ( W) osoba studiująca:
• rozumie specyfikę teatru cieni,
• zna zasady użycia form, lamp i ekranów cieniowych oraz potrafi ich umiejętnie użyć w tworzeniu zdarzeń scenicznych, (R_W06)
• posiada wiedzę z zakresu praktyki i teorii teatru cieni (R_W07)
• zna metody i sposoby wykorzystania klasycznych i współczesnych form teatru cieni, (R_W09)
• zna problematykę związaną z technologiami i rozwojem technologicznym w dziedzinie teatru cieni, (R_W010)
W zakresie umiejętności (U) osoba studiująca:
• zna konstrukcję form, lamp, ekranów cieniowych, (R_U02)
• zna zasady konstrukcji scenariusza (story boardu), (R_U01)
• zna zasady animacji różnych rodzajów form i narzędzi cieniowych oraz potrafi je zastosować w pracy scenicznej, (R_U03, R_U06)
• umie skonstruować krótką wypowiedź artystyczną w technice teatru cieni, (R_U09)
• potrafi samodzielnie doskonalić warsztat z zakresu teatru cieni. (R_U010)
W zakresie kompetencji społecznych (K) osoba studiująca:
• potrafi nazwać i weryfikować popełniane błędy, (R_K02)
• łączy zdobytą wiedzę i umiejętności oraz wykorzystuje je w tworzeniu krótkich wypowiedzi scenicznych, (R-K04
• rozumie pojęcie zespołowości i odpowiedzialności za proces tworzenia i prezentacji wypowiedzi artystycznej oraz potrafi tę wiedzę wykorzystać. (R_K03, R_K01, R_K05)
Kryteria oceniania
Sposób weryfikacji.
Warunki zaliczenia przedmiotu.
• Obecność na co najmniej 50% zajęć jest warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia.
• Nieusprawiedliwiona nieobecność osoby studiującej na więcej niż dwóch zajęciach w ciągu semestru skutkuje brakiem możliwości zaliczenia.
• Nieobecność na zajęciach nie zwalnia osoby studiującej z obowiązku uzupełnienia materiału, wykonania ćwiczeń, oraz przygotowania się do kolejnych spotkań. Brak znajomości będzie traktowany jako nieprzygotowanie do zajęć.
ZALICZENIE
Ocena końcowa jest wynikiem:
• Oceny aktywności i przygotowania – systematyczne uczestnictwo w zajęciach, gotowość do pracy warsztatowej, przygotowanie materiałów i rekwizytów.
• Oceny realizacji zadań cząstkowych – jakość wykonania ćwiczeń i zadań stawianych podczas zajęć, umiejętność stosowania poznanych technik.
• Oceny procesu twórczego – zaangażowanie, kreatywność, zdolność współpracy w grupie, refleksja nad własną pracą.
• Oceny efektów pracy – spójność i czytelność krótkich etiud cieniowych i performatywnych tworzonych w trakcie semestru.
• Oceny prezentacji semestralnej – udział w pokazie/lekcji otwartej, w ramach którego prezentowane są wybrane efekty pracy semestralnej.
• Oceny konstrukcji scenariusza (story boardu) – spójność doboru narzędzi do wybranego tematu,
• Dodatkowo punktowane będzie pogłębienie stosowanych narzędzi wykraczające poza minimum dydaktyczne.
Praktyki zawodowe
Literatura
1. Blumenthal Eileen, Pupperty a world history, Harry N. Abrams, Inc., Publishers, New York 2005
2. Głowacka Zuzanna Głowacka, „Sztuka Karagöza”, Teatr Lalek 2-3/2003
3. Jurkowski Henryk, Materiał jako wehikuł treści rytuału, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011
4. Keller Max, Fascynujące światło. Oświetlenie w teatrze i na estradzie, LTT Sp. z.o.o., Warszawa 2013,
5. Łabędzka-Koecher Małgorzata, Dawny teatr turecki, Pamiętnik teatralny, R. XXI, z.181, Warszawa 1972
6. Mitzner Piotr, Teatr światła i cienia, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987
7. Reuscha Rainer, Schattentheater cz 1 cz2 cz3, Iternationales Schatetentheater Zentrum Schwääbisch Gmünd, Germany 1997
8. Stoichita Victor I. Krótka historia cienia, 1997 przełożył Piotr Nowakowski Towarzystwo Autorów i Wydawnictw Prac Naukowych UNIVERSITAS, Wydane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, Kraków 2001
9. Wasilewska Joanna, Sztuka Orientu. Studia nad sztuką Azji, Wydawnictwo: Wydawnictwo Adam Marszałek; Kraków 2008
10. Magdalena Kiszko - Dojlidko, Od tradycji do współczesności - teatr cieni i jego możliwości ekspresji w oparciu o pracę nad rolą w spektaklu "Romans Perlimplina i Belisy", Akademia Tetralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, Białystok 2014, dostępność: Biblioteka ATB