Laboratorium cienia WSL/RTL/LC-L
Naczelnym motywem przedmiotu jest cień — jako zjawisko fizyczne, narzędzie artystyczne i medium teatralne. Część zajęć przybierze formę krótkich wykładów, które przybliżą uczestnikom różnorodność technik i form cieniowych, zarówno w ujęciu tradycyjnym, jak i współczesnym.
Struktura zajęć ma charakter eksperymentalny:
• umożliwia kształtowanie wyobraźni,
• prowokuje sytuacje twórcze,
• zachęca do szukania kreatywnych rozwiązań w obrębie zaproponowanych technik,
• uczy posługiwania się cieniem na wielu płaszczyznach i w różnych kontekstach.
Inspiracją dla działań będą:
• dokonania tradycyjnego teatru cieni, jak i współczesne praktyki performatywne.
• teksty literackie,
• sztuki plastyczne,
• muzyka,
• dokonania tradycyjnego i współczesnego teatru,
• filmy animowane,
• komiksy.
W trakcie zajęć osoby studiujące:
• nabędą umiejętności praktyczne w zakresie ekspresji tradycyjnego i współczesnego teatru cieni,
• poznają zasady budowy i użycia form, lamp, rzutników oraz ekranów cieniowych,
• w oparciu o zaproponowane tematy stworzą: story boardy,
• dokonają doboru środków i narzędzi cieniowych do zbudowania zamkniętych dramaturgicznie dłuższych wypowiedzi scenicznych
• zaprojektują i wykonają formy oraz ekrany cieniowe,
• rozwiną wyobraźnię wizualną, świadomość przestrzeni oraz umiejętność pracy zespołowej,
• stworzą zamknięte dramaturgicznie dłuższe zdarzenia sceniczne z wykorzystaniem wybranych technik.
W centrum zajęć znajdą się: relacja aktora z cieniem personalnym i cieniem obiektu, praca z ekranami i źródłami światła, wykorzystanie rzutników, eksploracja dłoni i rekwizytu oraz wprowadzenie do form lalkowych.
Przedmiot ma charakter praktyczny i eksperymentalny, z możliwością częściowej realizacji programu w trybie online (w szczególnych warunkach).
|
W cyklu 2023/24-L:
Naczelnym motywem będzie cień. Część zajęć będzie przeprowadzona w formie wykładów, których treść przybliży różnorodność technik i form cieniowych oraz nawiąże do innych pokrewnych dziedzin nauki i sztuki. Struktura zajęć będzie miała charakter eksperymentalny: - umożliwi kształtowanie wyobraźni, - sprowokuje sytuacje twórcze, - nakłoni uczestników do szukania kreatywnych rozwiązań w obrębie zaproponowanej techniki, - nauczy posługiwać się cieniem na wielu płaszczyznach. Inspiracją do działań będą: - teksty literackie, - sztuki plastyczne, - muzyka, - dokonania tradycyjnego i wspólczesnego teatru. Studenci: - nabędą umiejętności praktyczne z zakresu możliwości ekspresji tradycyjnego i współczesnego teatru cieni. - poznają zasady budowy i użycia form, lamp oraz ekranów cieniowych. - w oparciu o wybrane tematy stworzą: story boardy, - zaprojektują i wykonają formy oraz ekrany cieniowe, - w efekcie powstaną zamknięte, autorskie zdarzenia sceniczne. W szczególnych warunkach możliwe jest przeprowadzenie części programu w trybie online. |
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy ( W) osoba studiująca:
• rozumie specyfikę teatru cieni,
• zna metody i sposoby wykorzystania klasycznych i współczesnych form, lamp i ekranów cieniowych oraz potrafi ich umiejętnie użyć w tworzeniu zdarzeń scenicznych, (SALT_W03)
• posiada wiedzę z zakresu praktyki i teorii teatru cieni (SALT_W01)
• zna problematykę związaną z technologiami i rozwojem technologicznym w dziedzinie teatru cieni, (SALT_W05)
W zakresie umiejętności (U) osoba studiująca:
• zna konstrukcję form, lamp, ekranów cieniowych, (SATL_U02)
• zna zasady animacji różnych rodzajów form i narzędzi cieniowych oraz potrafi je zastosować w pracy scenicznej, (SATL_U03)
• umie skonstruować story board oraz różnorodne formy i ekrany cieniowe (SATL_U02),
• umie dokonać doboru środków na potrzeby zbudowania zamkniętej dramaturgicznie, dłuższej wypowiedzi scenicznej w technice teatru cieni, (SATL_U04)
• potrafi samodzielnie doskonalić warsztat z zakresu teatru cieni. (SATL_U04)
W zakresie kompetencji społecznych (K) osoba studiująca:
• potrafi nazwać i weryfikować popełniane błędy, (SALT_K01)
• łączy zdobytą wiedzę i umiejętności oraz wykorzystuje je w tworzeniu zamkniętych dramaturgicznie, dłuższych wypowiedzi scenicznych w technice teatru cieni, (SALT_K01)
• rozumie pojęcie zespołowości i odpowiedzialności za proces tworzenia i prezentacji wypowiedzi artystycznej oraz potrafi tę wiedzę wykorzystać.(SALT_K02)
Kryteria oceniania
Sposób weryfikacji.
Warunki zaliczenia przedmiotu.
• Obecność na co najmniej 50% zajęć jest warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia.
• Nieusprawiedliwiona nieobecność osoby studiującej na więcej niż dwóch zajęciach w ciągu semestru skutkuje brakiem możliwości zaliczenia.
• Nieobecność na zajęciach nie zwalnia osoby studiującej z obowiązku uzupełnienia materiału, wykonania ćwiczeń, oraz przygotowania się do kolejnych spotkań. Brak znajomości będzie traktowany jako nieprzygotowanie do zajęć.
ZALICZENIE
Ocena końcowa jest wynikiem:
• Oceny aktywności i przygotowania – systematyczne uczestnictwo w zajęciach, gotowość do pracy warsztatowej, przygotowanie materiałów i rekwizytów.
• Oceny realizacji zadań cząstkowych – jakość wykonania ćwiczeń i zadań stawianych podczas zajęć, umiejętność stosowania i doboru poznanych technik.
• Oceny procesu twórczego – zaangażowanie, kreatywność, zdolność współpracy w grupie, refleksja nad własną pracą.
• Oceny efektów pracy – spójność i czytelność zamkniętych dramaturgicznie, dłuższych wypowiedzi scenicznych w technice teatru cieni,.
• Oceny prezentacji semestralnej – udział egzaminie , w ramach którego zaprezentowane zostaną efekty pracy semestralnej.
• Dodatkowo punktowane będzie pogłębienie stosowanych narzędzi wykraczające poza minimum dydaktyczne.
Literatura
1. Blumenthal Eileen, Pupperty a world history, Harry N. Abrams, Inc., Publishers, New York 2005
2. Głowacka Zuzanna Głowacka, „Sztuka Karagöza”, Teatr Lalek 2-3/2003
3. Jurkowski Henryk, Materiał jako wehikuł treści rytuału, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011
4. Keller Max, Fascynujące światło. Oświetlenie w teatrze i na estradzie, LTT Sp. z.o.o., Warszawa 2013,
5. Łabędzka-Koecher Małgorzata, Dawny teatr turecki, Pamiętnik teatralny, R. XXI, z.181, Warszawa 1972
6. Mitzner Piotr, Teatr światła i cienia, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987
7. Reuscha Rainer, Schattentheater cz 1 cz2 cz3, Iternationales Schatetentheater Zentrum Schwääbisch Gmünd, Germany 1997
8. Stoichita Victor I. Krótka historia cienia, 1997 przełożył Piotr Nowakowski Towarzystwo Autorów i Wydawnictw Prac Naukowych UNIVERSITAS, Wydane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, Kraków 2001
9. Wasilewska Joanna, Sztuka Orientu. Studia nad sztuką Azji, Wydawnictwo: Wydawnictwo Adam Marszałek; Kraków 2008
10. Magdalena Kiszko - Dojlidko, Od tradycji do współczesności - teatr cieni i jego możliwości ekspresji w oparciu o pracę nad rolą w spektaklu "Romans Perlimplina i Belisy", Akademia Tetralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, Białystok 2014, dostępność: Biblioteka ATB
|
W cyklu 2023/24-L:
1. Blumenthal Eileen, Pupperty a world history, Harry N. Abrams, Inc., Publishers, New York 2005 2. Głowacka Zuzanna Głowacka, „Sztuka Karagöza”, Teatr Lalek 2-3/2003 3. Jurkowski Henryk, Materiał jako wehikuł treści rytuału, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011 4. Keller Max, Fascynujące światło. Oświetlenie w teatrze i na estradzie, LTT Sp. z.o.o., Warszawa 2013, 5. Łabędzka-Koecher Małgorzata, Dawny teatr turecki, Pamiętnik teatralny, R. XXI, z.181, Warszawa 1972 6. Mitzner Piotr, Teatr światła i cienia, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987 7. Reuscha Rainer, Schattentheater cz 1 cz2 cz3, Iternationales Schatetentheater Zentrum Schwääbisch Gmünd, Germany 1997 8. Stoichita Victor I. Krótka historia cienia, 1997 przełożył Piotr Nowakowski Towarzystwo Autorów i Wydawnictw Prac Naukowych UNIVERSITAS, Wydane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, Kraków 2001 9. Wasilewska Joanna, Sztuka Orientu. Studia nad sztuką Azji, Wydawnictwo: Wydawnictwo Adam Marszałek; Kraków 2008 10. Magdalena Kiszko - Dojlidko, Od tradycji do współczesności - teatr cieni i jego możliwości ekspresji w oparciu o pracę nad rolą w spektaklu "Romans Perlimplina i Belisy", Akademia Tetralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, Białystok 2014, dostępność: Biblioteka ATB |