Teorie współczesnego teatru i stratergie dramaturgiczne XX w. WSL/ATL/TWT-L
Semestr zimowy
1. Wstęp, czyli o co chodzi z tymi „izmami”?
2. Najważniejsze tendencje w teatrze europejskim od starożytności do romantyzmu
3. Wiek XIX i początek epoki manifestów
4. Wielka Reforma Teatru
5. Artysta teatru. Stanisław Wyspiański
6. Teatralne i parateatralne eksperymenty z okresu klasycznej awangardy
7. Poszukiwanie granic teatru. Stanisław Ignacy Witkiewicz
Semestr letni
8. Jerzy Grotowski i jego dziedzictwo
9. Tadeusz Kantor i jego dziedzictwo
10. Teatr reżyserów-inscenizatorów – Polska
11. Teatr reżyserów-inscenizatorów – świat
12. Teatr postdramatyczny, czyli rozbicie widowiska
13. Zwrot performatywny, czyli wszystko może być widowiskiem
14. Podsumowanie i zaliczenie kursu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024/25-L: | W cyklu 2021/22-L: | W cyklu 2019/20-L: | W cyklu 2022/23-L: | W cyklu 2023/24-L: |
Efekty kształcenia
Wiedza
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [A W4] znać i rozumieć podstawowe nurty i tendencje w historii teatru polskiego i europejskiego w wieku XIX i XX oraz mieć orientację w poświęconym im piśmiennictwie;
– [A W5] orientować się w dokonaniach wybranych wybitnych artystów teatru;
– [A W14] być świadomy zależności między teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów.
Umiejętności
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [A U2] rozumieć istotę konstrukcji tekstu scenariusza i potrafić samodzielnie ocenić tekst literacki i możliwości jego adaptacji na potrzeby teatru;
– [A U13] mieć umiejętność myślenia o scenariuszu w sposób umożliwiający mu twórcze odejście od zapisanego tekstu;
– [A U14] umieć swobodnie wypowiadać się o rozmaitych formach i typach inscenizacji i poddawać je analizie.
Kompetencje personalne i społeczne
Po zakończeniu kursu student powinien:
– [A K2] być zdolny otwartego i twórczego odbierania dzieł teatralnych;
– [A K4] potrafić sformułować konstruktywną krytykę w stosunku do działań i realizacji innych osób;
– [A K5] być zdolny do podjęcia refleksji na temat społecznych i kulturowych uwarunkowań własnej profesji.
Kryteria oceniania
Semestr VII - zaliczenie ,
Semestr VIII - zaliczenie
– dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach;
– aktywne uczestnictwo w zajęciach;
– dodatkowa praca pisemna w przypadku niespełnienia powyższych warunków;
– zaliczenie na oceną w formie ustnej na koniec kursu (po dwóch semestrach)
Literatura
Literatura obowiązkowa:
– Stanisław Wyspiański, Hamlet;
– Stanisław Ignacy Witkiewicz, Wstęp do teorii Czystej Formy w teatrze;
– wybór pozostałych lektur obowiązkowych jest uzależniony od rozmów ze studentami.
Literatura uzupełniająca:
– Kazimierz Braun, Wielka Reforma Teatru w Europie: ludzie, idee, zdarzenia, Ossolineum, Wrocław 1984;
– Krzysztof Pleśniarowicz, Przestrzenie dezilzuji, Universitas, Kraków 1996;
– Przeciw konwencjom, red. Marta Fik, Wydawnictwo Krąg, Warszawa 1994;
– Świadomość teatru, red. Wojciech Dudzik, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007;
– seria „Teorie Współczesnego Teatru”, red. Konstanty Puzyna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.