Teatr jako narzędzie kulturoznawcy WOT/M/TjNK-L
Celem zajęć jest zaznajomienie osób studiujących z pojęciem analizy kulturowej i zastosowaniem jej procedur w dziedzinie teatru - traktowaniem spektakli teatralnych jako "rozmówców w ramach pewnej kultury, z której się wyłoniły" (Mieke Bal), czyli zjawisk, które poszerzają wiedzę o społeczeństwie. Wybrane spektakle będą analizowane pod kątem szerokiego umocowania w tkance kulturowej, a przede wszystkim rozpatrywane jako "obiekty teoretyczne", czyli praktyki nie tylko poddające się analizie przy użyciu dostępnej wiedzy teoretycznej, ile same tę wiedzę produkujące i poszerzające. Rozmowa będzie prowadzona w ścisłym powiązaniu z rozpoznaniem specyfiki procedur performatywnych i mechanizmów teatralności. Proponowana perspektywa, tworzona przy wykorzystaniu trans-dyscyplinarnych narzędzi i metodologii, będzie skupiona wokół kilku kluczowych pojęć, jak "pamięć", "afekt", "wspólnota".
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Studentka po zakończeniu kursu powinna:
K_W01 Scharakteryzować teatr jako społeczny instrument wytwarzania wiedzy.
K_W03 Zdefiniować wybrane pojęcia, jak np "pamięć zbiorowa" czy "afekt".
Umiejętności
Studentka po zakończeniu kursu powinna:
K_U03 Przeprowadzić analizę kulturową wybranego spektaklu.
K_U04 Wykorzystywać samodzielnie zaprezentowane na zajęciach metodologie i teksty teoretyczne.
Kompetencje społeczne
Studentka po zakończeniu kursu powinna:
K_K04 Uczestniczyć merytorycznie w dyskusji poświęconej analizie kulturowej dzieła teatralnego.
K_K01 Poszerzać swój warsztat teatrologiczny o narzędzia z innych dyscyplin.
Kryteria oceniania
Dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach w semestrze.
Zaliczenie na ocenę, na podstawie obecności, aktywności oraz pracy końcowej zrealizowanej w formie prezentacji ustnej lub pracy pisemnej (która powinna zawierać pomiędzy 10 tys,. a 15 tys. znaków ze spacjami).
Literatura
Podstawowa
Wybrane rozdziały z poniższych książek oraz artykuły:
Ernst Van Alphen, "Afektywne działania sztuki i literatury", przeł. Katarzyna Bojarska, w: Ernst Van Alphen, "Krytyka jako interwencja. Sztuka, pamięć, afekt", WUJ, Kraków 2019.
Mieke Bal, "Wędrujące pojęcia w naukach humanistycznych", Przeł. Marta Bucholc, NCK, Warszawa 2012.
Marta Bryś, "Doświadczenie postpamięci w teatrze" WUJ, Kraków 2020.
Mateusz Chaberski, Anna Majewska, Piotr Morawski, Ida Ślęzak, "Ćwiczenia z relacyjności afektu. Scory, kompilacje, opowieści", "Dialog" 7-8/2022.
Astrid Erll, "Kultura pamięci. Wprowadzenie", przeł. Agata Teperek, WUW, Warszawa 2018.
Monika Kwaśniewska, "Pytanie o wspólnotę", WUJ, Kraków 2016.
oraz materiały dotyczące omawianego spektaklu.
Uzupełniająca:
Marvin Carlson, "The Haunted Stage. The Theatre as Memory Machine", Ann Arbor 2001.
Monika Kwaśniewska, Katarzyna Waligóra, "Teatr brzydkich uczuć", WUJ, Kraków 2021.
Brian Massumi, "Autonomia afektu", przeł. Adam Lipszyc, "Teksty Drugie" 6/2013.