Teatr międzykulturowy WOT/M/TM
Zajęcia przybliżą studentom narzędzia teoretyczne przydatne do analizy międzykulturowych praktyk teatralnych oraz dostarczą przykładów takich działań, zróżnicowanych pod względem ich reprezentatywności dla idei „teatru międzykulturowego” i problematyzujących to pojęcie.
Zakres poszczególnych tematów:
I. Teatr międzykulturowy – wprowadzenie i problematyzacja
II. Wymiar teoretyczny:
Orientalizm
Strategie konstruowania Obcego
Antropologia performatywna
Postkolonializm
III. Wymiar praktyczny
Antonin Artaud
Jerzy Grotowski
Peter Brook
Eugenio Barba
Arianne Mnouchkine
Guillermo Gómez-Peña
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 znać i charakteryzować przykłady międzykulturowych praktyk teatralnych K_W05
EM 2 wymienić przedstawicieli tzw. „teatru międzykulturowego” i opisać ich strategie artystyczno-antropologiczne K_W09
EM 3 dostrzegać i uzasadniać problematyczność pojęcia „teatru międzykulturowego” K_W10
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 4 interpretować różnorodne międzykulturowe praktyki teatralne K_U05
EM 5 poprawnie posługiwać się pojęciami z zakresu międzykulturowych działań teatralnych K_U03
EM 6 umie wyszukiwać, gromadzić, krytycznie oceniać i wersyfikować informacje i materiały źródłowe (w języku polskim i obcym), przydatne dla określonych celów K_U02
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 7 swobodnie formułować spostrzeżenia na temat międzykulturowych praktyk teatralnych i ich związków z procesami globalizacyjnymi K_K01
EM 8 wspólnie z grupą omawiać sprzeczności i paradoksy tkwiące w praktykach międzykulturowych oraz opisujących je narracjach_K03
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności. Zajęcia kończą się krótkim esejem, w którym student samodzielnie pogłębia jeden z poruszanych na zajęciach tematów (lub grupę tematyczną).
Literatura
The Intercultural Performance Reader, Patrice Pavis (ed.)
Edward Said, Orientalizm
Linda Nochlin, Orient wyobrażony
Frantz Fanon, Doświadczenie bycia Czarym
Sławomir Sikora, Jean Rouch – l’enfant terrible antropologii i filmu
Susan Sontag, Pod znakiem Saturna (eseje W stronę Artauda i Fascynujący faszyzm)
Nicola Savarese, Paryż/Artaud/Bali, Antonin Artaud ogląda teatr balijski na Wystawie Kolonialnej w Paryżu w 1931 roku. Prelekcja-widowisko
Dariusz Kosiński, Farsy-misteria. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego w Teatrze 13 Rzędów (1959–1960) (rozdział Erotyk indyjski)
Peter Brook, Ruchomy punkt. Czterdzieści lat poszukiwań teatralnych, 1946–1987, (rozdziały Świat jako otwieracz do puszek oraz Wypełnianie pustej przestrzeni)
Leszek Kolankiewicz, Brook (5): „Mahabharata”
Grzegorz Ziółkowski, Teatr Bezpośredni Petera Brooka
Eugenio Barba, Canoe z papieru
Eugenio Barba, Nicola Savarese, Sekretna sztuka aktora. Słownik antropologii teatru
Marvin Carlson, Brook i Mnouchkine: drogi do Indii?
Magdalena Hasiuk, Ariane Mnouchkine – orientalna scena dla Szekspira
Guillermo Gómez-Peña, Ethno-Techno. Writings on Performance, Activism and Pedagogy