Kantor WOT/M/TKant
Zakres poszczególnych tematów:
1. Wprowadzenie do twórczości Tadeusza Kantora
2. Tadeusz Kantor bez ostrzeżenia: "Umarła klasa" i jego sylwetka twórcza
3. Gęby i miny - symbolistyczne podłoże Awangardy w Krakowie międzywojennym
4. Wielka Awangarda - repetytorium
5. "Byłem konstruktywistą"
6. Kabaret i Teatr Artystów Cricot
7. Dada i ready mades
8. Informel
9. "Nie lubimy ekspresjonizmu": "Niech sczezną artyści"
10. Gry z Witkacym
11. Początki happeningu i performans - zwrot performatywny w sztuce współczesnej
12. Aktor jako przedmiot
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
po zakończeniu kursu osoba studiująca:
K_WOTM_W01 zna i rozumie w pogłębiony sposób fakty i zjawiska oraz teorie i metody dotyczące wiedzy o teatrze Tadeusza Kantora oraz złożone zależności między nim a dziedzinami takimi jak sztuki wizualne, dramat, film.
K_WOTM_W05 zna i rozumie kontekst historyczny i kulturowy teatru Kantora w kontekście dyscyplin humanistycznych i artystycznych oraz ich związki z różnymi obszarami życia współczesnego.
Umiejętności
po zakończeniu kursu osoba studiująca:
K_WOTM_U02 potrafi innowacyjnie wykorzystywać posiadaną wiedzę z zakresu wiedzy o teatrze w prowadzeniu badań naukowych oraz w pracy w instytucjach kultury i sektorze kreatywnym.
K_WOTM_U06 potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę o teatrze, osadzoną w horyzoncie szeroko rozumianej humanistyki i działalności artystycznej, do własnego rozwoju zawodowego oraz kształcenia innych.
Kompetencje społeczne
po zakończeniu kursu osoba studiująca:
K_WOTM_K02 jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy, posługiwania się nią w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz uznania autorytetu ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu.
K_WOTM_K05 jest gotów do samodzielnego integrowania zdobytej wiedzy oraz podejmowania nowych działań – także w sytuacji ich złożoności oraz przy ograniczonym dostępie do niezbędnych informacji
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Zaliczenie na podstawie pracy pisemnej; przy ocenie uwzględniana jest także indywidualna aktywność.
Literatura
LEKTURY
Wybór tekstów teoretycznych i manifestów Tadeusza Kantora;
O Umarłej klasie, "Dialog" 1977, nr 2;
Mieczysław Porębski, Deska. Chciałbym aby kiedyś profesor Mieczysław Porębski napisał mały esej o tym biednym przedmiocie. T. Kantor. Świadectwa. Rozmowy. Komentarze, Murator, Warszawa 1997 [fragmenty];
Krzysztof Miklaszewski, Spotkania z Tadeuszem Kantorem (1972-1987), KAW, Kraków 1989 (fragment);
Paul Mann, Śmierć-teoria awangardy, przeł. I. Boruszkowska [w:] Teorie awangardy. Antologia tekstów, red. I. Boruszkowska, M. Kmiecik, J. Kornhauser, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2020 [fragment];
Susan Sontag, Happening – sztuka radykalnych zestawień [w:] tejże, Przeciw interpretacji i inne eseje, Karakter, Kraków 2012;
Andrzej Pronaszko, O teatr przyszłości. Autoreferat [w:] tegoż, Zapiski scenografa. Wspomnienia – artykuły – listy, oprac. J. Timoszewicz, WAiF, Warszawa 1976;
MATERIAŁY AUDIOWIZUALNE
Rejestracje spektakli Tadeusza Kantora:
- Umarła klasa, realizacja: Andrzej Wajda, TVP, 1976,
- Niech sczezną artyści, realizacja: Stanisław Zajączkowski, Telewizja Kraków 1986,
- Nigdy tu już nie powrócę, realizacja: Andrzej Sapija, TVP S.A. 1990
oraz fragmenty;
Fragmenty filmów dokumentalnych dotyczących Tadeusza Kantora i awangardy dwudziestolecia międzywojennego;
Somnambulicy, reż. Mieczysław Waśkowski, 1957..
LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE
Krzysztof Pleśniarowicz, Kantor, Wielka Litera, Warszawa 2018;
Ranato Paggioli, Teoria awangardy, przeł. Ł. Kraj [w:] Teorie awangardy. Antologia tekstów, red. I. Boruszkowska, M. Kmiecik, J. Kornhauser, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2020;
Jerzy Lau, Teatr Artystów „Cricot”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1967;
Oscar Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu. Wybór pism, wstęp, przeł. i oprac, M. Leyko, Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2010;
Myśl teatralna polskiej awangardy 1919-1939. Antologia, wybór i wstęp S. Marczak-Oborski, WAiF, Warszawa 1973;
Adam Kotula, Piotr Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, WAiF, Warszawa 1973;
Zofia Baranowicz, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, WAiF, Warszawa 1975;
John Willett, Ekspresjonizm, przeł. M. Kluk, WAiF, Warszawa 1976;
Urszula Czartoryska, Od pop-artu do sztuki konceptualnej, WAiF, Warszawa 1976;
Andrzej Turowski, W kręgu konstruktywizmu, WAiF, Warszawa 1979;
Hans Richter, Dadaizm. Sztuka i antysztuka, posł. W. Haftmann, przeł. J.S. Buras, WAiF, Warszawa 1983;
Tristan Tzara, Manifest dada 1918, "Rita Baum" 2009, nr 13;
Justyna Michalik, Idea bardzo konsekwentna. Happening i teatr happeningowy Tadeusza Kantora, Universitas, Kraków 2015.