Kino/teatr WOT/M/KT

Zakres poszczególnych tematów:

1. Wprowadzenie. Początek relacji
2. Film i teatr - sojusznicy czy rywale
3. Czy Shakespeare rzeczywiście byłby dobrym scenarzystą filmowym?
4. Ludzie teatru o kinie: dwudziestolecie międzywojenne
5. Film zakulisowy
6. Pier Paolo Pasolini: człowiek kina i teatru
7. Film na scenie
8. Analiza ekranizacji dramatu
9. Ingmar Bergman: człowiek teatru i kina
10. Film jako źródło do badań teatrologicznych
11. Filmoteki twórców teatralnych

Koordynatorzy przedmiotu

Wojciech Świdziński

Efekty kształcenia

WIEDZA

Po zakończeniu kursu student:

K_W04 ma podstawową wiedzę o wybranych aspektach historii kina i teatru w Europie i na świecie
K_W10 rozumie ścisłe powiązanie teatru i filmu i ma podstawową, niezbędną wiedzę na ich temat
K_W11 rozumie historyczne, estetyczne i społeczno-kulturowe uwarunkowania zjawiska teatru i kina w minionych epokach i obecnie

UMIEJĘTNOŚCI

Po zakończeniu kursu student:

K_U03 posiada podstawowe umiejętności badawcze – potrafi sformułować problem, przeanalizować go za pomocą odpowiednio dobranych metod i narzędzi oraz opracować i zaprezentować wnioski
K_U05 potrafi przeprowadzić analizę formalną i artystyczną oraz interpretację dzieła teatralnego i filmowego, z wykorzystaniem pojęć i metod podstawowych
K_U07 potrafi uczestniczyć w dyskusji, umie zaprezentować i uargumentować własne stanowisko, przedstawić wątpliwości i sugestie, prowadzić merytoryczną polemikę

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Po zakończeniu kursu student:

K_K01 ma świadomość poziomu własnej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dalszej edukacji i ustawicznego samokształcenia
K_K06 uczestniczy w bieżącym życiu teatralnym i kulturalnym

Kryteria oceniania

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.

Zaliczenie na podstawie pracy pisemnej; przy ocenie uwzględniana jest także indywidualna aktywność Studenta.

Literatura

LEKTURY
Susan Sontag, Teatr i film, przeł. G. Nadgrodkiewicz, „Kwartalnik Filmowy” 2014, nr 87-88;
Laurence Olivier, Shakespeare na ekranie, przeł. E. Krasińska, „Dialog” 1988, nr 8;
Wybór wypowiedzi ludzi teatru o kinie;
Pier Paolo Pasolini, Affabulazione, przeł. J. Opalski, L. Gambacorta [maszynopis].

MATERIAŁY AUDIOWIZUALNE:
Geniusz sceny (Romuald Gantkowski, 1938);
Henryk V (Lawrence Olivier, 1944);
Chlew (Pier Paolo Pasolini, 1969);
Wesele (Andrzej Wajda, 1973) albo inna ekranizacja dramatu polskiego;
Czarodziejski flet (Ingmar Bergman, 1975);
Premiera (John Cassavetes, 1977);
Wybrana inscenizacja filmu.

LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE:
Jan Kott, „Ran” albo Lear ostateczny [w:] tegoż, Szekspir współczesny 2. Płeć Rozalindy i inne szkice, wybór, układ i wstęp T. Nyczek, WL, Kraków 1999;
Janusz Degler, Witkacy i kino, „Dialog” 1996, nr 3;
Ewa Wąchocka, Czy dramat może być dobrym scenariuszem filmowym? [w:] Teatr wobec filmu film wobec teatru, red. E. Partyga, G. Nadgrodkiewicz, Errata, Warszawa 2015;
Marcelina Obarska, Wpatrzony. Krystiana Lupy relacja z filmem, ;
Wojciech Świdziński, Filmoteka Grzegorzewskiego [w:] kubły kubły miliony kubłów w zupie!, red. P. Płoski, M. Żurawski, wstęp J. Majcherek, Akademia Teatralna, Warszawa 2008.