Historia sztuki performans WOT/M/F/HistSztP
Historia sztuki performans, od wystąpień I awangardy na początku XX w. po twórczość najmłodszych przedstawicieli nurtu. Pokreślenie znaczenia i wpływu tych zjawisk dla „przełomu performatywnego” w historii sztuki XX wieku (przejście od pojmowania dzieła sztuki jako obiektu do konceptualizowania dzieła sztuki jako procesu).
Zakres poszczególnych tematów:
1. Terminologia: geneza terminu „sztuka performans” (performance art) w odniesieniu do takich terminów, jak happening, body art, land art, performatyka.
2. Początki sztuki performans - sztuka I awangardy(futuryści włoscy, dada, teatr szkolny Bauhausu).
3. Sztuki wizualne a performans (Jackson Pollock, minimaliści amerykańscy).
4. John Cage – muzyka i sztuka jako eksperyment.
5. Rewolucja życia codziennego - Guy Debord i sytucjoniści.
6. Happening lat 60. (Allan Kaprow, Fluxus, Claes Oldenburg).
7. Performans i pamięć: akcjoniści wiedeńscy (Hermann Nitsch, Günter Brus, Otto Muehl, Rudolf Schwarzkogler).
8. Performans a zaangażowanie polityczne i społeczne (Joseph Beuys).
9. Związek sztuki performans z feminizmem II fali i sztuką ciała (Carolee Schneeman, Marina Abramovic, Orlan).
10. Akademia Ruchu – sztuka performans w Polsce.
11. Sztuka performans i nowe media (Laurie Anderson, The Wooster Group).
12. Performans a estetyka relacyjna (Rirkrit Tiravanija, Liam Gillick, Pierre Huyghe).
13. Estetyka relacyjna a polscy artyści: twórczość Joanny Rajkowskiej i Pawła Althamera.
14. Sztuka partycypacyjna: wystawy performatywne ( Pierre Huyghe, Philippe Parreno, Dominique Gonzales-Foerster).
14. Najmłodsze pokolenie choreografów konceptualnych a klasyka sztuki performans (Xavier LeRoy, Jerome Bel, Tino Seghal).
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/21-Z: | W cyklu 2016/17-Z: | W cyklu 2017/18-Z: | W cyklu 2018/19-Z: | W cyklu 2019/20-Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza:
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 zdefiniować pojęcie, wymienić i scharakteryzować najważniejszych twórców sztuki performans; znać literaturę przedmiotu K_W05
Umiejętności:
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 2 interpretować historyczne i współczesne dzieła sztuki performans K_U07
Kompetencje personalne i społeczne:
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 3 swobodnie poruszać się w polu współczesnej sztuki performans (między teatrem a sztukami wizualnymi) K_K05
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieobecności na zajęciach.
Literatura
1. Podstawowa:
Roselee Goldberg, „Performance Art”, Thames & Hudson, London 2011 (lub wydania wcześniejsze).
From Diversion to Subversion. Games, Play, and Twentieth-Century Art., Edited by David J. Getsy, 2011.
Jerzy Luty „John Cage. Filozofia muzycznego przypadku”, Atut, Wrocław 2011.
Literatura na świecie, nr 1-2/1996, numer poświęcony Cage'owi
Jon Erikson, The Spectacleof the Anti-Spectacle: Happenings and the Situationist Internationist, „Discourse”, Spring 1992, s. 36-58.
Michael Kirby „Happenings”, w: „Happenings and Other Acts”, ed. by Mariellen R. Sandford, Routledge, London 1995.
Allan Kaprow „The Legacy of Jackson Pollock”, tegoż: „The Blurring of Art and Life”, University of California Press, London 1993.
Donald Judd „Konkretne przedmioty”, w: katalog do wystawy „Nowy porządek, Art Stations, Poznań, 2011.
Joseph Beuys „Każdy artystą”, w: „Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny”, Czytelnik, Warszawa 1987.
Carolee Schneeman „Imaging Her Erotics”, The MIT Press, Cambridge, London 2002.
„Akademia Ruchu”, red. Tomasz Plata, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2003.
Nicolas Bourriaud „Estetyka relacyjna”, MOCAK, Kraków, 2012.
Claire Bishop, Sztuczne Piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, Bęc zmiana, Warszawa 2015.s
„Rajkowska. Przewodnik Krytyki Politycznej”, Krytyka Polityczna, Warszawa, 2010.
Polityka potrzebuje rytuału. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Jakub Majmurek, http://www.krytykapolityczna.pl/Serwiskulturalny/ZmijewskiPolitykapotrzebujerytualu/menuid-431.html
Obowiązują fragmenty książek i tekstów omawiane podczas zajęć.