Warsztat dramatopisarski 2 WOT/L/WtDrpis2-L
Zakres poszczególnych tematów:
1. TEORIA I PRAKTYKA: Wprowadzenie podstawowych zagadnień dramatopisarskich takich jak: struktura dramatyczna, postać dramatu, budowanie języka scenicznego, plan etc.
2. Stworzenie tak zwanej auto-mapy. Próba odniesienia własnych przeżyć, doświadczeń, przemian do dramatu. Umiejętność budowania zwrotów akcji w dramacie. Wprowadzenie pojęcia „punktu dramatycznego”. Dramaturgia dramatu.
3. Próba opisu obrazu, przestrzeni, fragmentu muzyki. Budowanie sceny na podstawie impresji.
4. Prasówka – szukanie tematu we współczesności.
5. ADAPTACJA: Wprowadzenie tematu przewodniego dla całego kursu. Temat przewodni kursu będzie co roku ulegał zmianie. W tym roku tematem przewodnim będzie: „Nacjonalizm. Od- nowa”. Zapoznanie się z listą lektur.
6. Adaptacja teatralna. Podstawy pracy adaptatorskiej. Studenci w grupach przygotowują adaptację jednej z trzech zaproponowanych przez wykładowcę powieści: „Niepokoje wychowanka Törlessa”, „Mefisto” , „Konformista”
7. Przełożenie języka prozy na język sceniczny.
8. Kwerenda: czyli, co musimy wiedzieć, zanim przystąpimy do pracy nad adaptacją.
9. Praca warsztatowa.
10. DRAMAT: Konspekt dramatu.
11. Omówienie postaci/tematu/zagadnienia dramatu. Każdy z uczestników zajęć prezentuje pomysł na dramat/scenę.
12. Dostosowanie języka do warunków scenicznych. Czym jest język w teatrze.
13. Cel dramatu. Umiejętność sformułowania wypowiedzi, „o czym jest mój dramat”. Komunikacja pomiędzy dramatopisarzem a reżyserem/aktorami.
14. Techniki dramatopisarskie: chór, wielogłos, nierealistyczność postaci, dekonstrukcja etc. Szukamy nowego języka dramatopisarskiego.
15. Prezentacja scen/dramatów.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 - scharakteryzować podstawowe elementy dramatu takie jak postać, plan, język. K_W08
EM 2 - opisać proces zmiany języka prozatorskiego na dramatyczny.K_W10
EM 3 - scharakteryzować własny język sceniczny.K_W19
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 4 - prezentować podstawowe techniki warsztatu pracy dramatopisarza takie jak kwerend, szukanie postaci, zmienność języka. K_U10
EM 5 - konstruować adaptację sceniczną prozy.K_U11
EM 6 - prezentować konspekt dramatu oraz konstruować scenę sztuki teatralnej. K_U12
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 7 - identyfikować cel powstania własnego dramatu.K_K01
EM 8 - rozstrzygać o głównych tematach w adaptacji /dramatu. Przekazać tę wiedzę reżyserowi/aktorom. Konstruować argumenty w interakcji z grupą. K_K04
EM 9 - organizować przygotowania do spektaklu (praca dramaturgiczna) K_K06
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Warunkiem zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach (przygotowanie wypowiedzi na temat postaci scenicznej, tematu etc., prezentacja prasówki, dokonanie adaptacji scenicznej, napisanie i prezentacja dramatu lub sceny dramatu.
Literatura
1. Podstawowa:
„Korzenie totalitaryzmu” Hannah Arendt (fragmenty)
„Męskie fantazje” (fragmenty) Klaus Theweleit
„Myśli nowoczesnego Polaka” Roman Dmowski (fragmenty)
Krzysztof Pomian w rozmowie z Maciejem Stasińskim, „Ta władza to pałka, która musi walnąć…”, Gazeta Wyborcza
„Po ludobójstwie” Pier Paolo Pasolini (fragmenty)
Jonathan Littell „Suche i wilgotne”
Marcin Kącki „Białystok. Biała siła, czarna pamięć”
„Niepokoje wychowanka Törlessa” Robert Musil
„Mefisto” Klaus Mann
„Konformista” Alberto Moravia
2. Uzupełniająca:
Literatura uzupełniająca będzie pojawiać się w trakcie zajęć. Wspólnie ze studentami będziemy robić kwerendę, kompletować dodatkowe teksty.