Wstęp do performatyki cz. I WOT/L/WstPerf
Podstawowe bloki tematyczne:
1. Peformans – znaczenia terminu, elementy i cechy charakterystyczne
2. Historia performatyki, najważniejsze teorie performatywności
3. Performatywność i procesy performatywne – wstęp do analizy performatycznej
4. Performanse w życiu codziennym
5. Teatr performatywny
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
Osoba studiująca po zakończeniu kursu:
K_WOTL_W07 zna i rozumie powiązanie wiedzy o teatrze z innymi dyscyplinami w obrębie nauk humanistycznych i społecznych (historia, filozofia, historia idei) i ma podstawową, niezbędną wiedzę na ich temat.
K_WOTL_W11 zna i rozumie podstawy performatyki oraz metodologii performatycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Osoba studiująca po zakończeniu kursu:
K_WOTL_U01 Potrafi wykonywać zadania oraz rozwiązywać problemy badawcze, oraz samodzielnie planować własne uczenie się.
K_WOTL_U02 Potrafi komunikować się z otoczeniem – ze środowisk naukowych i twórczych – brać udział w debacie i odpowiednio uzasadniać przyjmowane przez siebie stanowiska.
K_WOTL_U07 Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę o teatrze w samodzielnym rozwoju.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Osoba studiująca po zakończeniu kursu:
K_WOTL_K02 jest gotowa do krytycznej oceny własnej wiedzy, posługiwania się nią w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu.
K_WOTL_K05 jest gotowa do podejmowania samodzielnych prac, wykazując się umiejętnością zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei i formułowania argumentacji oraz umiejętnością organizacji pracy
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Formą zaliczenia jest krótka praca pisemna: analiza wybranej współczesnej praktyki kulturowej jako performansu.
Literatura
Podstawowa:
1. Richard Schechner, „Performatyka. Wstęp”
2. Marvin Carlson, „Performans”
3. Erving Goffman, „Człowiek w teatrze życia codziennego”
4. Jon McKenzie, „Performuj albo…”
5. Marco De Marinis, „Performans i teatr. Od aktora do performera i z powrotem?” w: „Performans, per formatywność, performer. Próby definicji i analizy krytyczne”
Uzupełniająca:
1. Erika Fisher-Lichte, „Estetyka performatywności”
2. Victor Turner, „Proces rytualny”
3. John Austin, „Jak działać słowami”, w „Mówienie i poznawanie”
4. M. de Certeau, „Wynaleźć codzienność. Sztuki działania”
5. Judith Butler, „Uwikłani w płeć”
6. Tomasz Kubikowski, „Czym jest z natury performans?”, w: „Performans, per formatywność, performer. Próby definicji i analizy krytyczne”
7. Dariusz Kosiński, „Teatra polskie. Rok Katastrofy”