Warsztat krytyka 2 WOT/L/WK2-L
Zakres poszczególnych tematów (zajęcia odbywają się raz na dwa tygodnie):
1. Jan Kott – papież krytyki polskiej, życie i twórczość
2. Recenzja czyli gatunek literacki
3. Kompozycja recenzji teatralnej i struktura modułowa tekstu
4. Fokusirowka w spektaklu i w tekście o spektaklu
5. Punctum i Studium Rolanda Barthesa
6. Jak opisywać sceny zbiorowe?
7. Jak pisać i analizować monolog aktora?
8. Fotografia, obraz malarski, kadr filmowy, scena teatralna – czy można je analizować i opisywać wedle tej samej metody?
9. Uwertury spektakli teatralnych a pierwsze zdania recenzji.
10. Finał spektaklu – ostatnie zdanie, moduł recenzji.
11. Maski krytyka: kto mówi w recenzji i w czyim imieniu?
12. Zagadka redaktora tekstu? Zadania, sojusze, strategie.
13. Jak mówić o teatrze w mediach?
14. Esej teatralny
15. Styl, temat czy poglądy? Co najważniejsze w pisaniu?
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 Wymieniać cele i zadania recenzji teatralnej. K_W03
EM 2 Rozpoznawać klasyków polskiej recenzji K_W07
EM 3 Rozróżniać punctum od studium K_W19
Umiejętności student po zakończeniu kursu powinien:
EM 4 podzielić analizowany tekst recenzji lub eseju o teatrze na tworzące go moduły tematyczne K_U09
EM 5 sporządzić opis sceny teatralnej, rozwoju postaci w spektaklu K_U09
EM 6 dostosowywać styl i techniki pisarskie do konwencji opisywanego dzieła K_U09
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 7 Rozpoznawać działania etyczne i nieetyczne związane z zawodem krytyka teatralnego K_K03
EM 8 Rozróżniać tekst źle napisany i niepoprawnie skonstruowany.K_K01
EM 9 Przygotować minutową autorska wypowiedź krytyka dla mediów (radio, tv) K_K06
Kryteria oceniania
Warunkiem otrzymania zaliczenia jest przygotowanie 6 autorskich tekstów (opisu jednej sceny ze spektaklu Teatru TV, opisu aktora w roli, analizy fotografii, interpretacji flamandzkiego obrazu, klasycznej gazetowej recenzji i mini-eseju) oraz 4 prac redaktorskich (naniesienie poprawek stylistycznych na zły, zepsuty tekst, skrót tekstu recenzji, podział niesformatowanego tekstu na moduły tematyczne i nadawanie śródtytułów, pisanie haiku z cudzych słów). Teksty należy oddawać prowadzącemu w określonej kolejności, ponieważ każde zadanie to przejście na kolejny, wyższy poziom świadomości pisarskiej.
Finalnym akordem zajęć jest indywidualna rozmowa z prowadzącym, czyli omówienie wszystkich tekstów i postępów pisarskich studenta.
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Literatura
• Podstawowa:
1. Roland Barthes „Światło obrazu”,
2. Zbigniew Herbert „Martwa natura z wędzidłem”,
3. Jan Kott „Wybór tekstów”, „Aloes”, „Kamienny potok”, „Postęp i głupstwo”, „Jak wam się podoba”, „Szekspir współczesny”.
• Uzupełniająca:
1. Konstanty Puzyna „Półmrok”
2. Tadeusz Nyczek „Lakierowanie kartofla”, „Rozbite lustro”