Teatr narracji wizualnej WOT/L/TNarrWiz
Zajęcia będą poświęcone omówieniu przedstawień, w których podstawowym narzędziem budowania scenicznego świata jest obraz, m.in. Purgatorio Romea Castellucciego, Je suis sang Jana Fabre’a, Wasteland Lotte van den Berg, Exhibit B Bretta Baileya, Genet a Tangeri Magazzini Criminali. Część wymienionych twórców wywodzi się ze sztuk wizualnych, a obraz pozostaje dla nich głównym punktem odniesienia, druga część posługuje się obrazem wybiórczo, wykorzystując go tylko w konkretnych przedstawieniach. Wszystkie wskazane przedstawienia budowane są wokół obrazu cierpienia i właśnie on będzie punktem wyjścia do dyskusji.
Przedstawienia będą omawiane w perspektywie zarówno historycznej (relacja sztuki wizualne i teatr, historyczno-kulturowy kontekst, z jakiego wyrośli omawiani twórcy), jak i problemowej, tak, aby uchwytne stały się podstawowe konceptualne ramy pojęcia obrazu. W zależności od dyscypliny pojęcie to przyjmuje zróżnicowane znaczenia. Obrazem może być to, co materialne – widziane lub widzialne, jak i to, co niematerialne, poza percepcją wzrokową – wyobrażenia, fantazje, marzenia senne. Interesować nas będą złożone relacje, jakie łączą obie te kategorie. W czasie zajęć wprowadzone zostaną pojęcia umożliwiające z jednej strony analizę i interpretację spektakli teatru narracji wizualnej, z drugiej – interpretację przemian w kulturze ostatnich dziesięcioleci.
Najważniejsze zagadnienia:
1. relacje teatr / sztuki wizualne po II wojnie światowej i miejsce teatru narracji wizualnej na mapie tych relacji
2. status obrazu w kulturze współczesnej, pojęcie zwrotu ikonicznego
3. ikonoklazm i jego interpretacje
4. przeciw teatrowi reprezentacji, co to jest reprezentacja
5. spojrzenie (w obrazie oraz na obraz) i różne jego konceptualizacje
6. teatralne obrazy cierpienia: problemy etyczne i estetyczne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM1 Mieć podstawową wiedzę o najważniejszych twórcach teatru narracji wizualnej w Polsce i na świecie K_W04
EM2 Zdefiniować, czym jest teatr narracji wizualnej i wpisać go na szerszą mapę relacji teatr/sztuki wizualne K_W06
EM3 Znać wybrane pojęcia z dziedzin teorii obrazu i historii sztuki. K_W03
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM4 Scharakteryzować i porównać poetykę najważniejszych współczesnych twórców teatru narracji wizualnej K_U04
EM5 Problematyzować zagadnienia na temat obrazu w teatrze współczesnym poprzez krytyczne posługiwanie się literaturą przedmiotu K_U05
EM6 Usytuować koncepcje twórców teatru narracji wizualnej w kontekstach historyczno-kulturowych, w których powstawały K_U02
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM7 Umieć porównywać i konstruktywnie krytykować zjawiska we współczesnym teatrze K_U05
EM8 Dyskutować i wyrażać sądy o teatrze współczesnym, konstruować argumenty w grupie. K_U06
Kryteria oceniania
Aktywność w dyskusji i lektura wskazanych tekstów (50%)
Przygotowanie pracy pisemnej (50%).
Literatura
Podstawowa:
1. Roland Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa 1995.
2. Georges Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, przeł. B. Brzezińska, Gdańsk 2011.
3. Erika Fischer-Lichte, Estetyka performatywności, przeł. M. Sugiera, M.Borowski, Kraków 2008.
4. David Freedberg, Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, Kraków 2005.
5. W.J.T. Mitchell, Czego chcą obrazy, przeł. Ł. Zaremba, Warszawa 2013.
6. Susan Sontag, Widok cudzego cierpienia, przeł. Sławomir Magala, Karakter 2010.
Uzupełniająca:
1. Hans Belting, Antropologia obrazu, przeł. M. Bryl, Kraków 2007.
2. Lotte van den Berg [przewodnik], „Didaskalia” 2016 nr 133-134.
3. Luk van den Dries, Corpus Jan Fabre, przeł. I. Mączka, J. Urbaniak, S. Walecka, Kraków 2010.
4. Dorota Semenowicz, Czarny, biały wstyd. Skandal wokół „Exhibit B” Bretta Baileya, „Didaskalia”. [planowana data publikacji: grudzień 2019]
5. Dorota Semenowicz, To nie jest obraz. Romeo Castellucci i Societas Raffaello Sanzio, Kraków-Poznań 2013.
6. Dorota Semenowicz, Zabawa w rzeź, „Didaskalia” 2018 nr 148.
7. Kwartalnik „Konteksty”: Antropologia obrazu: Oko, obraz, spojrzenie (2005, nr 3); Antropologia obrazu: Obraz – ciało – obraz (2006, nr 1); Śmierć obrazu (2010 nr 1); Złe obrazy (2013 nr 3).