Historia filmu WOT/L/O/HistFilm
Zakres tematyczny:
Historia kina polskiego obejmie przede wszystkim okres szkoły polskiej i dokonania twórców kontynuujących jej dokonania artystyczne w okresie 1962 – 1970 (filmy Andrzeja Wajdy, Andrzeja Munka, Jerzego Kawalerowicza, Wojciecha Hasa, Stanisława Różewicza, Kazimierza Kutza, Tadeusza Konwickiego). Następnie omówione zostaną filmy nowego pokolenia twórców z lat sześćdziesiątych (Polański, Skolimowski, Leszczyński, Zanussi). Osobna uwaga zostanie poświęcona kinu „moralnego niepokoju” (m. in. Wajda, Zanussi, Kieślowski, Holland, Marczewski 1975 – 1981), następnie kinu w czasie stanu wojennego (1982 – 1989) i kinu w okresie transformacji ustrojowej. Natomiast kino przedwojenne i z okresu socrealizmu zostanie przedstawione tylko skrótowo.
Historia kina światowego (traktowana dla wszystkich wydziałów łącznie z aktorskim – fakultatywnie) obejmie początki kina (wczesne tendencje kina niemego), dalej - kierunki kina drugiej i zwłaszcza trzeciej dekady XX wieku (Griffith, ekspresjonizm niemiecki, kierunki awangardowe, Eisenstein, Chaplin i burleska). Kino dźwiękowe rozpocznie analiza Obywatela Kane Wellesa. Nowe tendencje w kinie światowym rozpocznie analiza dzieł europejskiego neorealizmu (Złodzieje rowerów), następnie francuskiej nowej fali i w końcu arcydzieł złotej dekady kina europejskiego (Bergman, Fellini, Antonioni, Visconti, Herzog, czeskie nowe kino), a także kina światowego – Kurosawa. Osobna uwaga zostanie poświęcona kinu amerykańskiemu, skoncentrujemy się na dziełach twórców tzw. Nowego Hollywood (Spilberg, Lucas, Cimino, Altman, Scorsese). Postmodernizm w kinie zilustrują filmy Almodovara. Jednym z kryteriów doboru dzieł poddanych analizie w ramach kursu jest ich obecność na liście sporządzonej przez Kwartalnik Filmowy z okazji setnej rocznicy narodzin kinematografii (1895), filmolodzy i krytycy, głosując, wytypowali 20 arcydzieł światowej sztuki filmowej i 10 najwybitniejszych filmów polskich.
Każdorazowe czterogodzinne zajęcia będą skomponowane z różnorodnych metod dydaktycznych:
1. wykładu poświęconemu szerszemu kontekstowi filozoficzno-kulturowemu, społecznemu i politycznemu stanowiącego tło powstania danego dzieła filmowego.
2. projekcji filmu (względnie fragmentów kilku filmów).
3. konwersatorium poświęcone projekcji, tj. analiza dzieła przez studentów pod kierunkiem prowadzącego.
4. na niektórych zajęciach prezentacje multimedialne dotyczące wybranego dzieła filmowego przygotowują studenci.
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2017/18-L: | W cyklu 2017/18-Z: | W cyklu 2016/17-L: | W cyklu 2016/17-Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 1 Scharakteryzować miejsce danego filmu na tle faz rozwojowych języka filmowego. K_W10+
EM 2 Określić cechy stylistyczne dzieła w danym kierunku sztuki filmowej K_W10+
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 3 Umieć poddać analizie wybrany film pod kątem użytych środków formalnych K_U05+
EM 4 Określić zastosowane konwencje gry aktorskiej K_U04+
EM 5 Ocenić rodzaj gatunkowy i jednolitość rozwiązań formalnych K_U05+
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
EM 6 Umieć odnieść się do poglądów na temat dzieła sprzecznych z własnymi opiniami na ten temat K_K04+
Kryteria oceniania
Podstawą zaliczenia jest obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności). W przypadku rażącego przekroczenia norm nieobecności student ma prawo do egzaminu z całości materiału danego semestru.