Kultura popularna WOT/L/KP2

WIEDZA

Osoba studiując po zakończeniu kursu:

K_WOTL_W02 zna i rozumie podstawowe zagadnienia z zakresu dyscyplin nauk o sztuce dotyczące kultury popularnej.
K_WOTL_W06 zna i rozumie ścisłe powiązanie teatru z innymi rodzajami sztuk wchodzących w obręb kultury popularnej (literatury, filmu, komiksu, gier wideo) i ma niezbędną wiedzę na ich temat.
K_WOTL_W07 zna i rozumie powiązanie wiedzy o teatrze z innymi dyscyplinami w obrębie nauk humanistycznych i społecznych dotyczących kultury popularnej i ma podstawową, niezbędną wiedzę na ich temat.

UMIEJĘTNOŚCI

Osoba studiująca po zakończeniu kursu:

K_WOTL_U01 potrafi wykonywać zadania oraz rozwiązywać problemy badawcze, oraz samodzielnie planować własne uczenie się.
K_WOTL_U02 potrafi komunikować się z otoczeniem – ze środowisk naukowych i twórczych – brać udział w debacie i odpowiednio uzasadniać przyjmowane przez siebie stanowiska.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Osoba studiująca po zakończeniu kursu:

K_WOTL_K02 jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy, posługiwania się nią w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych.
K_WOTL_K05 jest gotów do podejmowania samodzielnych prac, wykazując się umiejętnością zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei i formułowania argumentacji oraz umiejętnością organizacji pracy.

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Zaliczenie na podstawie pracy pisemnej; przy ocenie uwzględniana jest także indywidualna aktywność.

LEKTURY OBOWIĄZKOWE
Umberta Eco, Eugeniusz Sue: socjalizm i pocieszenie [w:] tegoż, Superman w literaturze masowej. Powieść popularna: między retoryką a ideologią, przeł. J. Ugniewska, Znak, Kraków 2008;
Hanns Heinz Ewers, Pająk [różne wydania];
Arthur Conan Doyle, Budowniczy z Norwood [różne wydania];
Theodor Adorno, Max Horkheimer, Przemysł kulturalny [w:] tychże, Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne, posł. M. J. Siemek, przeł. M. Łukasiewicz, Wydawnictwo Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, Warszawa 1994;
Stanisław Ignacy Witkiewicz, O gimnastyce, Problem radia [w:] tegoż, Narkotyki – Niemyte dusze, wstęp A. Micińska, PIW, Warszawa 1975;
Roland Barthes, Mitologie, przeł. A. Dziadek, Aletheia, Warszawa 2008 (wybór);
Scott McCloud, Zrozumieć komiks, przeł. M. Błażejczyk, Kultura Gniewu, Warszawa 2015 (fragmenty);
Susan Sontag, Zapiski o kampie, przeł. D. Żukowski [w:] tejże, „Przeciw interpretacji” i inne eseje, przeł. M. Pasicka, A. Skucińska, D. Żukowski, Karakter, Kraków 2012;
Jack Z. Bratich, Paniki konspiracyjne, przeł. A. Małysiak, F. Czech [w:] Struktura teorii spiskowych. Antologia, red. F. Czech, Nomos, Kraków 2014;
Oskar Wanat, Nadzorować by władać. Amerykański system kategorii wiekowych, „Ekrany”, 2020 nr 1;
Slavoj Žižek, Zasłona dobrego wychowania [w:] tegoż, W obronie przegranych spraw, przeł. J. Kutyła, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2008.

LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE
Noel Carroll, Filozofia sztuki masowej, przeł. M. Przylipiak, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011;
Antonina Kłoskowska, Kultura masowa. Krytyka i obrona, wyd. 4, PWN, Warszawa 2006;
Grzegorz Dziamski, Sztuka wysoka i niska, „Dyskurs” 2017, nr 23;
Tomasz Majewski, Dialektyczne feerie. Szkoła frankfurcka i kultura popularna, Officyna, Łódź 2011;
Janusz Dunin, Papierowy bandyta. Książka kramarska i brukowa w Polsce, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1974;
Andrzej Leder, Przemiana mitów druga, czyli wojna o obrazy, Open, Warszawa 2008;
Umberto Eco, Kariera i upadek nadczłowieka, [w:] tegoż, Superman w literaturze masowej. Powieść popularna: między retoryką a ideologią, przeł. J. Ugniewska, Znak, Kraków 2008;
Tomasz S. Markiewka, Czemu nie przeszkadzają mi czarne elfy?, ;
Z-Boczona historia kina, reż. Sophie Finnes, 2006.