Legendarne dwudziestowieczne inscenizacje dramatów romantycznych WOT/L/F/LDIDR
Zakres poszczególnych tematów:
1. Zajęcia wprowadzające: powtórzenie wiadomości dotyczących struktury dramatu romantycznego i jego trzech realizacji: "Dziadów", "Kordiana" i "Nie-Boskiej komedii"
2. Krakowskie praprapremiery: Józef Kotarbiński ("Kordian", "Nie-Boska komedia"
3. Krakowskie prapremiery: Stanisław Wyspiański ("Dziady")
4. Teatr monumentalny - inscenizacje Leona Schillera ("Nie-Boska komedia")
5. Teatr monumentalny - inscenizacje Leona Schillera ("Dziady")
6. U progu Odwilży: Aleksander Bardini: "Dziady"
7. Inscenizacje odwilżowe: Erwin Axer ("Kordian") i Bohdan Korzeniewski ("Nie-Boska komedia")
8. Dramat romantyczny "małej stabilizacji": Jerzy Grotowski ("Dziady", "Kordian")
9. Dramat romantyczny "małej stabilizacji": Krystyna Skuszanka i Jerzy Krasowski ("Dziady"), Bohdan Korzeniewski ("Dziady").
10. U progu "marca": Jan Maciejowski ("Dziady"), Kazimierz Dejmek ("Dziady")
11. Inscenizacje Konrada Swinarskiego - "Nie-Boska komedia"
12. Inscenizacje Konrada Swinarskiego - "Dziady"
13. Teatr Adama Hanuszkiewicza - "Kordian"
14. Teatr Jerzego Grzegorzewskiego - "Nie-Boska komedia"
15. Teatr Jerzego Grzegorzewskiego - "Dziady"
W cyklu 2019/20-L:
Zakres poszczególnych tematów: 1. Zajęcia wprowadzające: powtórzenie wiadomości dotyczących struktury dramatu romantycznego i jego trzech realizacji: "Dziadów", "Kordiana" i "Nie-Boskiej komedii" 2. Krakowskie praprapremiery: Józef Kotarbiński ("Kordian", "Nie-Boska komedia" 3. Krakowskie prapremiery: Stanisław Wyspiański ("Dziady") 4. Teatr monumentalny - inscenizacje Leona Schillera ("Nie-Boska komedia") 5. Teatr monumentalny - inscenizacje Leona Schillera ("Dziady") 6. U progu Odwilży: Aleksander Bardini: "Dziady" 7. Inscenizacje odwilżowe: Erwin Axer ("Kordian") i Bohdan Korzeniewski ("Nie-Boska komedia") 8. Dramat romantyczny "małej stabilizacji": Jerzy Grotowski ("Dziady", "Kordian") 9. Dramat romantyczny "małej stabilizacji": Krystyna Skuszanka i Jerzy Krasowski ("Dziady"), Bohdan Korzeniewski ("Dziady"). 10. U progu "marca": Jan Maciejowski ("Dziady"), Kazimierz Dejmek ("Dziady") 11. Inscenizacje Konrada Swinarskiego - "Nie-Boska komedia" 12. Inscenizacje Konrada Swinarskiego - "Dziady" 13. Teatr Adama Hanuszkiewicza - "Kordian" 14. Teatr Jerzego Grzegorzewskiego - "Nie-Boska komedia" 15. Teatr Jerzego Grzegorzewskiego - "Dziady" |
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu:
K_W04 ma podstawową wiedzę o wybranych aspektach historii
teatru i dramatu w Europie i na świecie
K_W05 ma podstawową wiedzę o teatrze współczesnym, jego
najważniejszych twórcach, zjawiskach i tendencjach
K_W08 zna podstawowe teorie na temat relacji teatru i literatury, ze
szczególnym uwzględnieniem teatralnych teorii dramatu
Umiejętności
student po zakończeniu kursu:
K_U01 potrafi samodzielnie poszerzać i zdobywać wiedzę oraz
rozwijać zawodowe umiejętności, korzystając z
różnorodnych źródeł, w języku polskim i obcym
K_U06 umie dokonać analizy tekstu dramatycznego z
uwzględnieniem jego literacko-teatralnej specyfiki
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu:
K_K01 ma świadomość poziomu własnej wiedzy i umiejętności,
rozumie potrzebę dalszej edukacji i ustawicznego
samokształcenia
K_K03 rozumie społeczne znaczenie teatru i szeroko pojmowanej
kultury oraz potrzebę działań animatorskich
Kryteria oceniania
Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.
Oceniana jest aktywność na zajęciach.
Zaliczenie na ocenę - na podstawie rozmowy dotyczącej poruszanej w trakcie zajęć problematyki.
Literatura
Przykładowa bibliografia:
• „Dziady” od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego. Red. T. Kornaś, G. Niziołek. Kraków 1999.
• Joanna Godlewska, Najnowsza historia teatru polskiego. Wrocław 1999.
• Wilam Horzyca, Polski teatr monumentalny. Wybór i opr. L. Kuchtówna. Wrocław 1994.
• Aleksander Jackiewicz, Niebezpieczne związki literatury i filmu. Warszawa 1971.
• Stanisław Kaniecki, „Lawa” - opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza”. Poznań 2008.
• Zbigniew Majchrowski, Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza. Gdańsk 1998.
• Stanisław Marczak-Oborski, Teatr polski w latach 1918–1965. Warszawa 1985.
• Stanisław Marczak-Oborski, Teatr w Polsce 1918–1939. Wielkie ośrodki. Warszawa 1984.
• Michał Masłowski, Dzieje bohatera: teatralne wizje „Dziadów”, „Kordiana” i „Nie-Boskiej komedii” do II wojny światowej. Wrocław 1977.
• Michał Masłowski, Gest, symbol i rytuały polskiego teatru romantycznego. Warszawa 1998.
• Mickiewicz na scenach polskich. Red. nauk. T. Pacewicz. Wrocław 1959.
• Tadeusz Miczka, Wielka improwizacja filmowa – opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza – „Lawa” Tadeusza Konwickiego”. Kielce 1992.
• Grażyna Pawlak, Literatura polska w teatrze telewizji w latach 1953–1993. Warszawa 2004.
• W kręgu filmu, telewizji i teatru. Red. J. Trzynadlowski. Wrocław 1992.
• Janusz Skuczyński, „Gdy idą między żywych duchy...”: Dziady i „Dziady” w dramacie polskim XIX i XX wieku. Toruń 2005.
• Stefania Skwarczyńska, Leona Schillera trzy opracowania teatralne „Nie-Boskiej komedii” w dziejach jej inscenizacji w Polsce. Warszawa 1959.
• Teatr polski w latach 1890-1918. Red. nauk. T. Sivert, R. Taborski. Warszawa 1987, cz. 1; 1988, cz. 2.
• Jerzy Timoszewicz, „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera. Warszawa 1970.
W cyklu 2019/20-L:
Literatura |