Współczesne życie teatralne I WA/A/WZT1-Z
Zajęcia skupią się na współczesnym teatrze europejskim. Na przykładzie twórczości takich twórców/czyń, jak Romeo Castelluccii, Milo Rau, Philippe Quesne, Giselle Vienne czy Florentina Holzinger przyjrzymy się relacji fikcja/rzeczywistość we współczesnych sztukach performatywnych, funkcji obrazu oraz roli aktora/rki. Wymienieni twórcy/czynie reprezentują różne pokolenia i teatralne nurty, każdy/a z nich wytworzył jednak osobny idiom, wyznaczając nowe ścieżki myślenia o sztukach performatywnych.
Główne zagadnienia:
- performans i pojęcie teatru performatywnego
- przeciw teatrowi reprezentacji, co to jest reprezentacja
- relacja fikcja/rzeczywistość
- kwestie etyki we współczesnym teatrze
Celem zajęć jest zapoznanie studentek/ów ze współczesnymi nurtami teatru europejskiego oraz różnymi formami przekroczeń granicy między fikcją i rzeczywistością we współczesnych sztukach performatywnych.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
student po zakończeniu kursu powinien:
- Mieć podstawową wiedzę na temat współczesnej sceny performatywnej w Europie K_W01 K_W05
- Mieć podstawową wiedzę na temat zależności fikcja/rzeczywistość we współczesnym teatrze europejskim K_W01 K_W05
Umiejętności
student po zakończeniu kursu powinien:
- Wskazać cechy charakterystyczne klasyków współczesnej sceny europejskiej K_U02
- Samodzielnie analizować spektakl, publicznie formułować na jego temat krytyczne sądy, odwoływać się w tym celu do różnych dziedzin humanistyki K_U10, K_U12
Kompetencje personalne i społeczne
student po zakończeniu kursu powinien:
- Rozumieć i odczuwać potrzebę rozwoju i poszerzania własnej wiedzy na temat nowych zjawisk w sztuce performatywnej K_K01
- Dyskutować i konstruować argumenty w grupie, formułować konstruktywne uwagi wobec innych osób. K_K04
Kryteria oceniania
- udział i aktywność na zajęciach 50%
- praca zaliczeniowa 50%
Literatura
Wybrane fragmenty książek, artykuły, wywiady:
- Erika Fischer-Lichte, Estetyka performatywności, przeł. M. Sugiera, M. Borowski, Kraków 2008.
- H-T. Lehmann, Teatr postdramatyczny, przeł. D. Sajewska i M. Sugiera, Kraków, 2009 (wybrane rozdziały).
- Bloki poświęcone współczesnym reżyserom drukowane w „Didaskaliach”.